Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1010093
O historii spotkań „tygrysich eskadr" napisano już wiele, jeśli nie wszystko. Obowiązkiem jest tylko przypomnie- nie, że ojcami inicjatywy byli John Howe z 74 Dywizjonu RAF z Coltishall, jego kolega z czasów wojny koreańskiej Ed Rackham dowodzący 79. Dywizjonem Myśliwskim USAF w Woodbridge oraz młody wówczas porucznik Mike Doughan, który – jak głosi legenda – został poin - struowany w czasie spotkania towarzyskiego personelu obu jednostek, by znaleźć tygrysiego odpowiednika po drugiej stronie Kanału Angielskiego. Porucznik Doughan znalazł Eskadrę 1/12 z Cambrai i te właśnie trzy jednostki spotkały się po raz pierwszy w dniach 19–20 lipca 1961 roku w Woodbrigde na pierwszym w historii „Tiger Meet". W drugim spotkaniu, które również odbyło się w Woodbrigde, jednostek było już sześć (doszła amerykańska 53. Eskadra, belgijska 31. Eskadra i kanadyjski 439. Dywizjon) a w trzecim (w belgijskiej bazie Kleine Brogel) – siedem (dołą - czyła niemiecka AG52). W 2011 roku w spotkaniu po raz pierwszy wzięła udział eskadra z Polski – 6. ELT ze składu 31. Bazy Lotnictwa Taktycznego. W 2014 roku uzyskała pełne członkostwo w NATO Tiger Association, jednocześnie zdobywając na - grodę Best Flying Unit. Wtedy po raz pierwszy wstępnie zadeklarowano gotowość do zorganizo- wania spotkania Tygrysów w Krzesińskiej Bazie w roku 2018. Ostatecznie zatwierdzono to dwa lata później. Krzesińskie spotkanie okazało się być jed- nym z największych w ostatnich latach pod wzglę- dem ilości uczestniczących eskadr. Co ciekawe, prekursorzy nie biorą już udziału w NTM – EC 1/12 nie istnieje od kilku lat (lotnisko w Cambrai jest za- mknięte), podobny los spotkał 74. Dywizjon RAF, a jednostka amerykańska operuje teraz z bazy Shaw. Tradycyjnie kilka jednostek anulowało swoje przybycie lub w ogóle go nie planowało. Zabrakło Hiszpanów z Ala15, Francuzów z ECE 1/30 (chy- ba ich można żałować najbardziej – mieli przybyć na Mirage 2000), ich kolegów z EC 3/30 (plano- wano mocną drużynę na Rafale – ostatecznie do Poznania zawitali tylko obserwatorzy), Norwegów z 338. Dywizjonu, Portugalczyków z 301. Eskadry oraz Turków ze 192. Filo (tylko obserwatorzy, co w połączeniu z obecnością Greków uprościło odro - binę kwestię planowania wylotów). Ostatecznie jednak zrzeszone Eskadry wystawiły 73 samoloty i ponad 1200 osób personelu: 6. Eskadra – 10xF- 16, 1 JFS – 3xSaab 105, 31smd – 3xF-16, Staffel 11 – 7xF-18, 211sq – 3xJAS-39, 221sq – 2xMi-24, 142 Esc – 5xEF2000, 11F – 5xRafale M, EHRA 3 – 3xGazelle, 51 TaktLwG – 4xTornado ECR, 74 TaktLwG – 4xEF2000, 230 sqn – 1xPuma, 814 NAS – 1x Merlin, 335 Mira – 4xF-16, 59/1 sq – 5xJAS-39, 12 Gruppo – 4xEF2000, 21 Gruppo – 2xHH-212, 1 sq AWACS – 1xE-3A, 313 sq – 6xF-16. Ponadto strona polska wystawiła dodat- kowe siły biorące udział w różnych epizodach – sa- moloty z 1. Skrzydła Lotnictwa Taktycznego (MiGi- 29 z Malborka oraz Su-22 ze Świdwina), 2. Skrzydła Lotnictwa Taktycznego (dodatkowe F-16 jako Red Air) i 3. Skrzydła Lotnictwa Transportowego (CASA C-295M z desantem), śmigłowce z 1. Brygady LOTNICTWO