Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1246440
cjalnych, kontenerów mieszczących dodatkowe stanowiska dowodze- nia, szpital polowy czy też zaopatrzenie. Przestrzeń ta może również, w razie potrzeby, posłużyć do zaokrętowania drugiego śmigłowca pokładowego. Jednostki mają dysponować znacznym potencjałem modernizacyjnym, jednym z istotnych, już obecnie wymienianych sys- temów uzbrojenia, które znajdą się na ich pokładach w przyszłości jest broń energetyczna. W ubiegłym roku na rozpoczęcie budowy nowych jednostek hiszpańskie mini- sterstwo obrony wydało kwotę 41 mln EUR, w 2020 roku będą to 62 mln EUR, w 2021 roku 66 mln EUR, a w 2023 roku – 115 mln EUR. Kolejne lata to dalsze wzrosty nakładów finansowych które średnio przez kolejne osiem lat osiągną kwotę ponad 400 mln EUR. Obecne szacunki zakładają, że na opracowanie i konstrukcję nowych jednostek hiszpańskie mi- nisterstwo obrony wyda 4,3 mld EUR, ponad 80% tej kwoty zostanie w Hiszpanii. Za budowę jednostek odpowiadać będzie stocznia Navan- tii w Ferrolu. Prace, skoncentrowane wokół systemów uzbrojenia, sen- sorów oraz systemu dowodzenia prowadzone będą również w innych należących do Navantii przedsiębiorstwach. W proces projektowania i budowy okrętów zaangażowanych będzie łącznie 7 tys. pracowników, którym program F-110 zapewni gwarancję zatrudnienia przez kolejne 10 lat. Obecne plany zakładają, że budowa pierwszej jednostki nowego typu, nazwanej Bonifaz, rozpocznie się w 2022 roku, a jej przekazanie Armada Española nastąpi trzy lata później – to właśnie w 2025 roku przewidywane jest wycofanie pierwszej z fregat typu F-80, które mają zostać zastąpione przez nowe jednostki. Kolejne okręty otrzymają na- zwy Roger de Lauria, Menéndez de Avilés, Luis de Córdova i Barceló – przekazanie flocie ostatniej jednostki ma mieć miejsce w 2031 roku. Modernizacja fregat typu Álvaro de Bazán Jednostkami, które stanowią o obecnej sile Armada Española, szcze- gólnie w zakresie obrony powietrznej, są fregaty przeciwlotnicze typu Álvaro de Bazán. Pięć takich jednostek odpowiada za osłonę prze- ciwlotniczą zespołów okrętowych hiszpańskiej floty, tworzonych wokół jednostki desantowej z ciągłym pokładem lotniczym Juan Carlos I oraz dwóch okrętów desantowych-doków Galicia i Castilla. Cała piątka jed- nostek dysponuje systemem walki Aegis z radarem ścianowym AN/ SPY-1 oraz 48-komorową wyrzutnią Mk 41 mieszczącą podstawowy oręż okrętów w postaci pocisków przeciwlotniczych ESSM Block I oraz SM-2MR Block IIIA Standard. Okręty zbliżają się momentu wyznaczają- cego połowę czasu ich zakładanej służby w składzie hiszpańskiej floty, w związku z tym jednostki powinny przejść modernizację MLU (Mid Life Update). Skala prac, którym poddane zostaną jednostki, zależy w dużym stopniu od budżetu ministerstwa obrony, w związku z tym na obecnym etapie można jedynie wyliczyć, jakie systemy zdaniem dowództwa hiszpań- skiej floty powinny zostać wymienione lub zmodernizowane. Najważ- niejszym elementem modernizacji ma być wymiana stacji radiolo- kacyjnej AN/SPY-1 na powiększony wariant radaru AN/SPY-7, który znajdzie się na pokładach fregat typu F-110. Nowa stacja miałaby dysponować skokowo większymi zdolnościami w dziedzinie detekcji statków powietrznych oraz celów balistycznych. Kolejnym elemen- tem zwiększającym zdolności do odpierania ataków z powietrza ma być implementacja amerykańskiego systemu wymiany danych ? CEC (Cooperative Engagment Capability) pozwalającego na zintegrowanie wyposażonych weń jednostek w jeden „organizm" obrony powietrz- nej. CEC to system, który w ramach jednej sieci zarządzania walką integruje wszystkie sensory i efektory na pokładach połączonych nią jednostek. Umożliwia to elastyczne zarządzanie najlepiej położonymi w kontekście zwalczenia zagrożenia radarami i pociskami rakietowy- mi, niezależnie od tego, na którego okrętu pokładzie się one znajdują. Oznacza to możliwość wykorzystania takich trybów walki, jak Launch on Remote, w których nosiciel pocisku w momencie jego wystrzelenia nie jest w stanie wykorzystać własnego radaru kierowania ogniem, jak i Engage on Remote, w którym całość procesu naprowadzania wystrze- lonego pocisku jest realizowana przez system radiolokacyjny innego okrętu. Modernizacja ma również objąć system zarządzania walką okrętu SCOMBA F-100, który ma być zaktualizowany do wersji Base- line S2 (ten wariant został wprowadzony na ostatniej jednostce typu – Cristóbal Colón). MARYNARKA WOJENNA