Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1246440
oka. Holograf, taki jak EOTech, zapewnia duże okno i pole widzenia, likwiduje do zera zjawisko para- laksy i może działać nawet przy dużym zabrudze- niu wizjera celownika (w skrajnych przypadkach nawet przy fizycznie uszkodzonym urządzeniu), natomiast laser wymaga znacznie więcej energii niż dioda LED, co znacznie obniża czas pracy celownika. EOTech 551/552/553 Pierwszymi celownikami z roku 2001 były modele 512 i 552 zasilane bateriami AA, charakteryzują- ce się długimi pojemnikami na baterie ułożonymi wzdłuż osi lufy. Model 552 miał dodatkowy przy- cisk NV uruchamiający znak celowniczy widoczny wyłącznie w urządzeniach noktowizyjnych, a jego bardziej kompaktową wersję stanowił model 551. A65/1 zasilany bateriami N o napięciu 1.5V. 512 moż- na było zanurzyć do głębokości 3 metrów, a 552 do 10 metrów. Oba celowniki miały zintegrowany montaż do szyny Picatinny, do której mocowane były śrubowym zaciskiem. Pochodną modelu 552 był 557, w którym przyciski sterujące przeniesiono na lewą stronę, jednak nie cieszył się on popular- nością i został szybko wycofany ze sprzedaży. W 2006 roku amerykańskie siły zbrojne wprowa- dziły do wyposażenia celowniki EOTech 553.A65/1, przyjęte pod oficjalnym oznaczeniem jako SU-231/ PEQ. Celownik ten został opracowany zgodnie z wymaganiami USSOCOM i jako element SOPMOD Block I zastąpił używane do tego momentu na ka- rabinkach M4A1 celowniki Aimpoint M68 (wtedy Aimpoint CompM2) i Trijicon Reflex 1x24. Celownik EOTecha stanowił połączenie rozwiązań z 552 i 551, był oczywiście kompatybilny z noktowizora- mi, ale jego zasilanie stanowiły dwie baterie CR123 w miejsce baterii 1.5V typu N, znacznie mniej popu- larnych i trudniej dostępnych. Zmieniono również sposób montażu celownika do szyny Picatinny i zamiast śruby wprowadzono szybko odłączalny montaż z dwoma dźwigniami ARMS. 553 można było zanurzyć na głębokość 20 metrów bez obaw o uszkodzenie. oka. Holograf, taki jak EOTech, zapewnia duże okno i pole widzenia, likwiduje do zera zjawisko para laksy i może działać nawet przy dużym zabrudze niu wizjera celownika (w skrajnych przypadkach niu wizjera celownika (w skrajnych przypadkach nawet przy fizycznie uszkodzonym urządzeniu), nawet przy fizycznie uszkodzonym urządzeniu), nawet przy fizycznie uszkodzonym urządzeniu), nawet przy fizycznie uszkodzonym urządzeniu), natomiast laser wymaga znacznie więcej energii niż dioda LED, co znacznie obniża czas pracy celownika. EOTech 551/552/553 EOTech 551/552/553 Pierwszymi celownikami z roku 2001 były modele 512 i 552 zasilane bateriami AA, charakteryzują ce się długimi pojemnikami na baterie ułożonymi wzdłuż osi lufy. Model 552 miał dodatkowy przy cisk NV uruchamiający znak celowniczy widoczny wyłącznie w urządzeniach noktowizyjnych, a jego wyłącznie w urządzeniach noktowizyjnych, a jego bardziej kompaktową wersję stanowił model 551. A65/1 zasilany bateriami N o napięciu 1.5V. 512 moż na było zanurzyć do głębokości 3 metrów, a 552 do 10 metrów. Oba celowniki miały zintegrowany montaż do szyny Picatinny, do której mocowane były śrubowym zaciskiem. Pochodną modelu 552 był 557, w którym przyciski sterujące przeniesiono na lewą stronę, jednak nie cieszył się on popular nością i został szybko wycofany ze sprzedaży. W 2006 roku amerykańskie siły zbrojne wprowa dziły do wyposażenia celowniki EOTech 553.A65/1, przyjęte pod oficjalnym oznaczeniem jako SU-231/ przyjęte pod oficjalnym oznaczeniem jako SU-231/ PEQ. Celownik ten został opracowany zgodnie PEQ. Celownik ten został opracowany zgodnie z wymaganiami USSOCOM i jako element SOPMOD Block I zastąpił używane do tego momentu na ka rabinkach M4A1 celowniki Aimpoint M68 (wtedy Aimpoint CompM2) i Trijicon Reflex 1x24. Celownik EOTecha stanowił połączenie rozwiązań z 552 AKCESORIA