Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1354837
cesu obróbki sygnału oraz zastosowaniu nowych konsol ope- ratorskich. Drugim obszarem prac była modernizacja środków łączności i wymiany danych taktycznych. Zwiększenie zdolno- ści okrętów do zwalczania nieprzyjacielskich okrętów podwod- nych uzyskano w sposób pośredni, poprzez uzbrojenie pokłado- wych śmigłowców SH-2G Seasprite w nowoczesne lekkie tor- pedy MU 90. Jednocześnie jednak z biegiem lat okręty utraciły znaczną część swojego potencjału w zakresie zwalczania celów nawodnych i powietrznych. Powodem takiego stanu rzeczy jest wycofanie z uzbrojenia MWRP najpierw pocisków przeciwokrę- towych AGM-84 Harpoon, a następnie SM-1 Standard. Biorąc pod uwagę powyższe fakty, ocena ogólnego potencjału jednostek może być tylko jedna: fregaty dysponują znikomym potencjałem bojowym, w zasadzie pozwalającym im jedynie na prowadzenie działań ZOP, jednocześnie są niemal bezbronne Bojowy komponent nawodny Fregaty typu Oliver Hazard Perry Największymi jednostkami MWRP i wciąż trzonem jej potencja- łu nawodnego jest para eksamerykańskich fregat rakietowych typu Oliver Hazard Perry: ORP „Gen. K. Pułaski" i ORP „Gen. T. Kościuszko", które zasiliły skład polskiej floty odpowiednio w 2000 i 2002 roku. Jednost- ki typu OHP doczekały się wielu dokładnych opisów zarówno w Polsce, jak i na świecie, więc z tego powodu skupimy się tylko na modyfikacjach, które przeszły już po przejęciu przez MWRP. Koncentrowały się one wokół modernizacji systemów sonaro- wych SQS-56 i SQR-19. Zadania tego podjęła się Politechnika Gdańska, której specjaliści ze względu na szczupłość przezna- czonych na prace środków skoncentrowali się na ulepszeniu pro- www.fragoutmag.com