Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1393979
skutecznego maskowania w zakresie bliskiej oraz dalszej podczerwieni, w tzw. I (3-5 μm) oraz II (8-12 μm) oknie optycznym. Podczas badań kwalyfikacyjnych GM- 81 spełnił z nawiązką wymagania, więc tym bardziej zadziwia fakt, że do dziś GM-81 nie jest produkowany seryjnie (!), zaś jego przestarzały poprzednik i Gak-81 wciąż jest zamawiany przez SZ RP. Ma to miejsce, bagatelka, 15 lat po zakończonych sukcesem testach (!). Jednocześnie na Zachodzie oraz w Rosji pojawia się kolejna generacja granatów, które potrafią też maskować pojazd w paśmie radiolokacyjnym, zaś generowane przez nie zasłony są jeszcze szczelniejsze i dłużej trwające. Wielkim nieobecnym jest też ASOP hard-kill. Pierwotnie miał on być wymagany na ZSSW-30 i być zdolny do zniszczenia minimum sześciu atakujących pocisków, w tym co najmniej dwóch pocisków atakujących jednocześnie z różnych kierunków. Dodatkowo zakładano, że ASOP zapewni ochronę przed ppk oraz granatami strzelanymi z ręcznych granatników przeciwpancernych w odległości od 1,5 do 30 m od bronionego pojazdu. Z wymogu instalacji ASOP hard-kill na wieży zrezygnowano, ponieważ jego utrzymanie wymusiłoby zakup gotowego rozwiązania zagranicznego. Z kolei krajowe instytuty nie dostały żadnych funduszy pozwalających na dopracowanie krajowych ASOP do poziomu choć prototypów(!). Stało się tak, mimo że dwa zespoły konstruktorów opracowały dwa różne rozwiązania, które generalnie były perspektywiczne. Na skutek zadziwiającej niekonsekwencji gestorów wymagano ASOP hard kill na wieży, a jednocześnie nie wydzielono funduszy na szeroko zakrojone opracowanie krajowego zestawu tego rodzaju. W efekcie należy uznać o ile pancerz zasadniczy ZSSW-30 nie odbiega od normy dla tego typu lżejszych konstrukcji, za to wyróżnia się modułowością i wielkością chronionego obszaru, o tyle polska wieża będzie w przyszłości wymagać implementacji nowego ASOP – najlepiej krajowego i hybrydowego – łączącego środki soft i hard kill. Tego typu praca badawczo-rozwojowa leży w pełni w zakresie możliwości krajowego przemysłu. O ile zostaną na to zabezpieczone fundusze. Siła ognia Siłę ognia możemy rozpatrywać w dwóch aspektach – uzbrojenia głównego oraz SKO i budowania przewagi informacyjnej. Uzbrojeniem głównym jest armata automatyczna ATK Orbital Mk.44 Bushmaster II z programatorem. Jej długość całkowita to 3405 mm, zaś masa wynosi 156 kg. Mechanizmy armaty napędzane są łańcuchem poruszanym silnikiem elektrycznym o poborze mocy 1 KM, możliwy jest też jej awaryjny napęd za pomocą dołączanej korbki. Szybkostrzelności armaty jest wybieralna – ogień pojedynczy, seria, seria pięciu pocisków. Maksymalna częstotliwość ognia to 200 strz./min. (dla amunicji ABM 120 strz./min.), wyrzut łusek ma miejsce do przodu, zaś siła odrzutu wynosi około 35,584 N. Lufa jest bruzdowana o długości 2701 mm (L/90), z hamulcem wylotowym. Zespół armaty wyposażono w licznik oddawanych strzałów. Zasilanie jest dwudrożne, lewostronne, taśmowe. W wieży, przy jej lewej burcie, umieszczone są dwa magazyny amunicji – mniejszy, mieszczący amunicję podkalibrową przeciwpanerną oraz większy – w którym znajdują się naboje wielozadaniowe lub też programowane (ABM) z wybieralnym czasem eksplozji pocisku. Zasilanie armaty w postaci dwóch torów amunicyjnych (tzw. peszeli) jest ustawione grawitacyjnie względem zespołu Mk.44 (dla kąta 0 w elewacji) zaś na torze zasilania jest tylko jeden łagodny zakręt torów amunicyjnych do zespołu armaty, przez co zminimalizowano względem Hitfista ryzyko zacięć. Łączny zapas amunicji w gotowości do natychmiastowego użycia wynosi około 300 sztuk (wliczając ilość w torach amunicyjnych), z czego ponad 200 to amunicja programowalna lub wielozadaniowa. Parametry amunicji 30 mm dostępnej w Mk.44 obrazuje tabela 1. Uzbrojenie pomocnicze to sprzężony z armatą karabin maszynowy UKM- 2000C kalibru 7,62 mm x 51 o masie własnej od 10,5 do 13 kg (zależnie od serii produkcyjnej), działający na zasadzie odprowadzenia części gazów prochowych przez boczny otwór w lufie. Zapas amunicji do natychmiastowego użytku wynosi 250 sztuk, zaś ekstrakcja łusek i ogniwek ma miejsce przez otwór w wieży poniżej kontenerów ppk spike. Zakres ruchów armaty ATK Mk.44 oraz UKM-2000C wynosi w azymucie 360°, zaś w elewacji od -9 do +60°. Uzbrojenie przeciwpancerne to zdwojona wyrzutnia ppk Spike LR. Pocisk przeciwpancerny Spike LR ma długość (w indywidualnym kontenerze transportowo – startowym) 1140 mm, średnicę 107 mm (pocisk) i 131 mm (kontener) oraz masę 13,7 kg. Zdolność do użycia jest zachowana w temperaturze do -37°C. Głowica naprowadzająca pocisku zawiera kamerę IR chłodzoną 120x120 elementów z zoom 10x oraz kamerę CCD 550x400 elementów, zoom 10x o polu widzenia (FOV): 1,5° x 2°. Zasięg ANALIZA