Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1393979
Doktryna TCCC obejmuje trzy fazy działania: CARE UNDER FIRE (CUF – Opieka pod ostrzałem) – odnosi się głównie do samoratowania (aplikacje staz taktycznych, które są w indywidualnym wyposażeniu) bez narażania innych członków zespołu na ekspozycję na nieprzyjacielski ogień oraz opuszczenie tej strefy najszybciej jak to tylko możliwe. TACTICAL FIELD CARE (Polowa Opieka nad Poszkodowanym) – strefa „względ- nie bezpieczna", która w każdym momencie może zamie- nić się ponownie w strefę pierwszą (CUF). W tym momen- cie przeprowadza się wstępne badanie poszkodowanego i zabezpiecza się urazy, które mogą przerwać proces umie- rania (tamowanie krwotoków z kończyn, zabezpieczanie ran penetrujących klatki piersiowej, utrzymanie drożności dróg oddechowych). Do tego zaproponowano odpowied- nie środki medyczne, które zaplanowano w wyposaże- niu IFAK (Individual First Aid Kit) i dodano również środek hemostatyczny. TACTICAL EVACUATION CARE (TACEVAC/Ewakuacja Taktyczna) – strefa bezpieczna, w której pojawia się dobra medycyna urazowa od szcze- gółowego badania fizykalnego, poprzez dokładne zabez- pieczenie poszkodowanego, działania przeciwbólowe i przeciwbakteryjne oraz ochrona przed wyziębieniem i podawanie krwi lub preparatów krwiopochodnych, (gdy zachodzi taka potrzeba). W tej strefie przygotowuje się poszkodowanego do transportu medycznego to FST (Forward Surgical Team) lub szpitala polowego. Krótko mówiąc, im dalej od zagrożenia, tym bardziej wdra- żamy dobrą medycynę, a im bliżej zagrożenia, tym bardziej skupiamy się wyłącznie na najważniejszych elementach, na które mamy wpływ.