Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1463214
odcięty od lądowej drogi do Rosji, Ukraina zaś systematycznie wzmacniała swoją armię i pozostawała na kursie prozachodnim. Dla władz rosyjskich i Putina osobiście strategicznym celem była odbudowa dawnego radzieckiego imperium. Należy pamiętać, że dla rosyjskich elit świat określają strefy wpływów najsilniejszy graczy – stąd też na przykład nie dziwi, że ostatnie przedwojenne żądania dotyczyły wycofania wojsk NATO z wschodniej flanki i ograniczenia innych form aktywności wojskowej – tak jakby nie miało znaczenia, że społeczeństwa państw takich, jak Polska czy Litwa chcą obecności wojsk zachodnich u siebie albo to, że Ukraina miała i ma ambicje dołączenia do struktur zachodnich w przyszłości. Patrząc na sytuację, jaka wyłaniała się wówczas, można było bowiem wskazać na kilka możliwych scenariuszy rozwoju wydarzeń. Nigdy bowiem prognozowanie w polityce i bezpieczeństwie nie jest przewidywaniem jednego wydarzenia czy zjawiska. Tych scenariuszy było bowiem pięć. 1. Demonstracja siły. Rozmieszczenie wojsk mogło być traktowane jako kolejny element militarnego wsparcia negocjacji, do jakich zresztą dochodziło jesienią i zimą 2021 i na początku 2022 roku. W takim scenariuszu po wymuszeniu przynajmniej częściowych ustępstw – np. deklaracji, że Ukraina nie wejdzie nigdy do NATO czy wycofania sił zachodnich ze wschodniej flanki Sojuszu – wojska wróciłyby do koszar, a zostałyby wyprowadzone później, by wymusić dalsze ustępstwa. 2. Doprowadzenie do zmiany władzy poprzez działania hybrydowe. W tym scenariuszu otwarte użycie siły zbrojnej byłoby tylko wsparciem dla działań dezinformacyjnych, politycznych oraz wywiadowczych, mających na celu obalenie rządu w Kijowie i zastąpienie go takim, który wprowadziłby prorosyjski kurs w polityce zagranicznej: czy to w drodze legalnych wyborów, czy też działań nielegalnych. Wiadomo było jednak, że działania wywiadowcze i sabotażowe prowadzone są przez Rosję na Ukrainie na dużą skalę. ANALIZA