Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1463214
Kolejnym akcentem postępowania była opublikowana przez Agen- cję Uzbrojenia (powstałą z przekształcenia Inspektoratu Uzbrojenia) informacja o wyborze do dalszych prac dwóch projektów, brytyj- skiego Babcocka z fregatą Arrowhead 140 oraz niemieckiego TKMS z fregatą MEKO A-300. Zgodnie z komunikatem AU proces oceny uwzględniał kryteria techniczne propozycji, interoperacyjność z już eksploatowanym w SZ i NATO sprzętem, koszt pozyskania i utrzy- mania w sprawności danych jednostek w całym cyklu życia oraz dalszy potencjał modernizacyjny i koszt takich prac. Zgodnie z wy- powiedziami przedstawicieli AU różnice punktowe pomiędzy ofertami były nieznacznie. Jedna z dwóch wspomnianych wcześniej propo- zycji brytyjskiego Babcocka jest ofertą „pierwszego wyboru", nato- miast druga stanowi „wariant alternatywny". To właśnie tych dwóch ofert dotyczyły ostatnie negocjacje prowadzone przez konsorcjum PGZ Miecznik, finalnie 4 marca ogłoszono, że zwyciężyła propozycja z Wielkiej Brytanii. W tym samym dniu podpisano umowy pomiędzy konsorcjum PGZ Miecznik a trzema brytyjskimi firmami. Odpowied- nio Babcock odpowiadać będzie za platformę opartą na projekcie Arrowhead 140, Thales UK za Zintegrowany System Walki, a MBDA za system obrony powietrznej wykorzystujący pociski CAMM-ER. Podpisanie powyższych umów rozpoczyna kolejną fazę realizacji programu. Dotyczyć ona będzie opracowania projektu wstępnego jednostek oraz zaktualizowanego Przemysłowego Studium Wyko- nalności. Jednocześnie zakłada się rozpoczęcie TOKAT (Transfer of Knowledge and Technology), czyli dokonanie transferu niezbędnych w realizacji projektu technologii oraz wiedzy do polskich wykonaw- ców kontraktu. Po przygotowaniu krajowych stoczni i przedsię- biorstw do rozpoczęcia produkcji elementów jednostki w 2023 roku ma się rozpocząć budowa pierwszej fregaty, do jej przekazania ma natomiast dojść pięć lat później. Dostawa dwóch kolejnych jedno- stek, a więc zakończenie fazy produkcyjnej programu ma mieć miej- sce do 2034 roku, choć przedstawiciele konsorcjum PGZ Miecznik starają się przekonać zamawiającego do zmiany harmonogramu, a dokładniej jego skrócenia o około cztery lata. Takie działanie po- zwoliłoby na uniknięcie niepotrzebnych i kosztownych przestojów pomiędzy produkcją pierwszej jednostki i dwóch pozostałych. MARYNARKA WOJENNA