Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1463214
kę dwóch 11-metrowych łodzi półsztywnych przeznaczonych do zadań inspekcyjnych czy wsparcia działań sił specjalnych. Zamiennie z nimi przenoszone i wodowane za pomocą LARS mogą być dysponujące podobnymi wymiarami nawodne i pod- wodne pojazdy bezzałogowe. Na obu stronach przedziału mo- dułowego znajduje się miejsce pozwalające na pomieszczenie łącznie czterech standardowych kontenerów TEU. Ich załadun- ku i wyładunku dokonuje się za pomocą dwóch włazów stano- wiących element lądowiska pokładowego, ich otwarcie możliwe jest wyłącznie w porcie, bowiem wymaga użycia żurawia, nato- miast dwie umieszczone w pawęży furty umożliwiają wprowa- dzenie do użycia kontenerowych wersji sonarów zanurzalnych czy innego typu czujników czy systemów uzbrojenia. Stałym, niekolidującym z całym pozostałym wyposażeniem mission bay elementem jest sonar holowany, mający zabudowany na stałe bęben kabloliny oraz osoby otwór w pawęży. TKMS, podejmując temat konfiguracji przestrzeni modułowej jako przykład mogących się w niej znaleźć ładunków, wymienia między innymi: - pakiet przeciwminowy obejmujący dwa 11-metrowe nawodne pojazdy bezzałogowe, nosiciele systemów przeciwminowych oraz kontener ze stacją kontrolną, - kontener z małymi podwodnymi pojazdami bezzałogowymi, - kontener mieszczący opływnik sonaru zanurzalnego VDS, - dwa dwururowe aparaty torpedowe służące do wystrzeliwania „ciężkich" torped kalibru 533 mm. Uzupełnieniem łodzi czy pojazdów przenoszonych na rufie są dwie mniejsze, 8-metrowe łodzie półsztywne umieszczone w klasycznych wnękach na śródokręciu jednostki, po jednej na lewej i prawej burcie. mieszczenia i dysponuje kilkoma konsolami umożliwiającymi sprawowanie podstawowej kontroli nad sensorami i uzbrojeniem jednostki. Koncepcja „dwóch wysp" znalazła także swoje zastosowanie w kwestii uzbrojenia rakietowego okrętu. Ma ono zostać umiesz- czone w dwóch miejscach – na dziobie jednostki mogą znaleźć się cztery ośmiokomorowe moduły uniwersalnych wyrzutni piono- wych Mk 41 w wersji Strike, natomiast na śródokręciu, pomiędzy dwoma nadbudówkami, umieszczono, tak ja na fregatach typu Iver Huifeldt i w projekcie Arrowhead 140, charakterystyczną „studnię". Ma ona pomieścić do czterech poczwórnych, skrzyn- kowych wyrzutni pocisków przeciwokrętowych (mających też możliwość atakowania celów lądowych) oraz trzy 12-komorowe, pionowe wyrzutnie dla pocisków przeciwlotniczych średniego zasięgu. Obronę przeciwlotniczą na bardzo krótkim dystansie uzupełnić mają dwa umieszczone na dziobie i rufie systemy ra- kietowe RAM. Uzbrojenie artyleryjskie stanowić ma umieszczona na dziobie armata średniego kalibru i dwa umieszczone na dachu hangaru zdalnie sterowane stanowiska armat szybkostrzelnych, natomiast za zwalczanie okrętów podwodnych odpowiedzialne będą dwie potrójne wyrzutnie lekkich torped, mogące wystrzeli- wać torpedy do zwalczania okrętów podwodnych, jak też służące obronie przed ciężkimi torpedami okrętów podwodnych, anty- torpedy SeaSpider. Uzupełnieniem uzbrojenia mają być również emitery mikrofalowe lub systemy laserowy wysokiej mocy słu- żące głównie do walki z BSP. Tak jak pozostałe oferowane w programie Miecznik konstrukcje, MEKO A300 dysponuje również modułową przestrzenią zadanio- wą. W przypadku niemieckiej propozycji znajduje się ona na rufie okrętu pod lądowiskiem pokładowym. W środkowej części „mis- sion bay" znajduje się rampa LARS przeznaczona do wodowania małych jednostek pływających, takich jak łodzie półsztywne oraz nawodne i podwodne pojazdy bezzałogowe. LARS wraz z to- warzyszącą mu kołyską pozwala na przenoszenie przez jednost- www.fragoutmag.com