Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1478020
skuteczności operacji prowadzonych przez wspi- erane przez nie jednostki, zwiększa- jąc ich siłę na polu walki oraz równoważąc siłę ognia przeciwnika. W ten sposób zostanie zlikwidowana jedna ze słabości naszych sił zbrojnych. Należy liczyć się z pozyskaniem nowych środków rozpozna- nia – co należy zaznaczyć, pewne kompetencje są budowane – poza zakupem usług zwiadu satelitarnego od komercyjnych dostaw- ców, zawarto umowy dotyczące zakupu środków zobrazowania satel- itarnego, które pozwolą na rozpoznanie sił przeciwnika na większej głębokości, z dużą precyzją, niezależnie od warunków atmosferycznych. W połączeniu z rozbudową Sił Powietrznych RP oraz pozyskaniem środ- ków rażenia o zasięgu do 300 km pozwoli to na likwidację strefy bez- karności przeciwnika (obecnie istniejącej powyżej 40 km) oraz wykony- wanie precyzyjnych uderzeń na cele o znacznej wartości: stanowiska dowodzenia, wyrzutnie rakiet, elementy obrony przeciwlotniczej, składy amunicji i innych materiałów, rejony koncentracji itp. Będziemy zatem dysponować w znacznej części jednostek nowocz- esną, mobilną artylerią o dużej sile ognia, wyposażoną w zdolności do dalekiego rozpoznania oraz wykonywania zadań ogniowych na dużych zasięgach. Poprawi się dostępność wsparcia artyleryjskiego na każdym szczeblu (pododdział, oddział, związek taktyczny), jego siła oraz zasięg. Powinniśmy również liczyć się z zakupami nowych rodzajów amunicji, m.in. APR co pozwoli zwiększyć precyzję rażenia. Biorąc pod uwagę liczbę niezbędnego do wyprodukowania sprzętu oraz krajowe zdolności produkcyjne, nie można jednak zakładać peł- nego zaspokojenia wszystkich potrzeb w zakresie artylerii do 2030, w szczególności AHS Krab, wieloprowadnicowych wyrzutni rakietowych, które zostaną pozyskane w ramach „reanimowanego" programu pk. HOMAR oraz KMO Rak (kołowy i gąsienicowy) – na dostępnym dla Polski rynku nie ma potencjału produkcyjnego, który byłby w stanie dostarczyć takie ilości wysoce zawansowanego, silnie zinformatyzowanego oraz naszpikowanego elektroniką sprzętu w niespełna 8 lat. Modernizacja WRiA, pomimo konsekwentnej realizacji i prawidłowego obrania jej kierunków, napotyka również szereg trudności. Warto tutaj wspomnieć między innymi o coraz głośniej wspominanym w rozmowach kuluarowych fiasku programu pk. KRYL (samobieżna armatohaubica o trakcji kołowej), braku umowy na realizację KMO Rak na podwoziu gąsienicowym, opóźnieniach we wdrożeniu systemu amunicji precyzy- jnego rażenia (APR), braku zamówień na niezwykle potrzebne rodzaje amunicji przeciwpancernej klasy zachodnich systemów BONUS i SMART oraz zamówień na amunicję kasetową DPCIM (Dual Purpose Convention- al Improved Munition), produkowaną przez polski przemysł. Szczegól- nie ważna mieni się potrzeba zamówień dwóch ostatnich pozycji, które stanowią najskuteczniejszy oręż artylerii w zwalczaniu wrogich jednos- tek pancerno-zmechanizowanych, co pokazuje nam ich wykorzystanie przez Siły Zbrojne Ukrainy. Niskie, w świetle prognozowanego na podstawie konfliktu ukraińskie- go zużycia, są również zamówienia produkowanej w Polsce amunicji 155 mm dla AHS Krab. Ograniczany wieloletnim brakiem dużych zam- ówień przemysł obecnie ma problemy z realizacją znacznych zamówień amunicji w czasie pokoju, jednak inwestycje mające zmienić ten stan rzeczy oraz dokonać skoku technologicznego (min. produkcja nowocz- esnych prochów czy produkcja korpusów dla pocisków kal. 155 mm) już trwają, m.in. w Mesko oraz ZM Dezamet. 11 www.fragoutmag.com ANALIZA