Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1495044
Foto: https://mezha.media/wp-content/uploads/2022/11/T-72B_02.jpg zależnie od warunków atmosferycznych oraz z zastosowaniem reflektora podczerwieni L-4A, kiedy to zasięg wzrasta do 1200 m, a powiększenie ob- razu wynosi 5.5x. T-72B3 otrzymał ulepszony system celowniczy 1A40-4, w którym zacho- wano główny celownik dzienny TPD-K1, lecz celownik nocny 1K13-49 został zastąpiony nowym, wielokanałowym celownikiem Sosna-U, który ma kanał dzienny z zakresem powiększenia obrazu od 4x do 12x, natomiast kanał ter- mowizyjny ma zakres powiększenia obrazu wynoszący 3x, 6x i 12x. Zasto- sowana kamera termowizyjna to francuska kamera Catherine-FC pracująca w zakresie fal wynoszącym 8-12 µm. Co ciekawe, obraz z kamery termowizyj- nej wyświetlany jest tylko na stosunkowo niewielkich i niewygodnie umiesz- czonych wyświetlaczach umieszczonych na stanowisku działonowego i dowódcy czołgu. Jeżeli chodzi o dowódcę czołgu, tutaj jego zdolności obserwacji, wykrywa- nia i wskazywania celów, jest najbardziej ograniczona, albowiem dysponuje on nadal kopułą obserwacyjną z przyrządem obserwacyjno-celowniczym TKN-3M lub TKN-3MK z optyką dzienną o zakresie powiększenia obrazu wynoszącym 5x oraz przyrząd nocny z powiększeniem obrazu 4.2x. Jeżeli chodzi o kanał nocny, TKN-3M używa przyrządu obserwacyjnego pierwszej generacji, zaś TKN-3MK wykorzystuje przyrząd generacji drugiej, przy czym zasięg identyfikacji celu wynosi dla TKN-3M około 500 m. Jeżeli chodzi o wskazywanie celów, kopuła obserwacyjna dowódcy dyspo- nuje przyciskiem, dzięki któremu dowódca może włączyć system napro- wadzający wieżę i uzbrojenie główne w kierunku, w którym patrzy. Dopiero w T-72B3, dodano system pozwalający dowódcy na pełną obsługę wieży oraz uzbrojenia głównego. Jeżeli chodzi o system stabilizacji wieży i uzbrojenia głównego, wozy T-72B wykorzystują stabilizator 2E42-2 Jaśmin zaś T-72B3 unowocześniony 2E42-4, który został zapożyczony z czołgu T-90. OPANCERZENIE czołgów T-72B, podobnie jak w wy- padku T-64BW, składa się ze spawanych, walcowanych płyt ze stali pancernej na kadłubie oraz odlewanej wieży. W przedniej części kadłuba znajduje się pancerz specjalny występujący w dwóch wa- riantach. Wariant pierwszy ma następujący układ: 60 mm stal + 10 mm komora powietrzna + 10 mm stal + 10 mm komora powietrzna + 10 mm stal + 10 mm komora powietrzna + 20 mm stal + 10 mm komora powietrzna + 20 mm stal + 10 mm komora powietrzna + 50 mm stal, co pochylone pod kątem 68° daje nam grubość efektywną wynoszącą 587 mm. Wariant drugi pancerza przedniego kadłuba to układ: 50 mm stal + 5 mm guma + 3 mm stal + 19 mm komora po- wietrzna + 3 mm stal + 5 mm guma + 60 mm stal + 10 mm osłona przeciwradiacyjna + 60 mm stal. co pod kątem 68° daje grubość efek- tywną 573 mm. Wieża z przodu chroniona jest pancerzem specjalnym składającym się z około 20 warstw NERA (Non Energetic Reactive Armor). Każda z warstw składa ma układ: 21 mm stal + 6 mm guma + 3 mm stal, takie kanapki rozdzielone są od siebie o 22 mm i umieszczone po- między zewnętrzną skorupą komory mającą grubość 120 mm a płytą stalową grubości 45 mm i wewnętrzną skorupą komory wynoszącą 80 mm. Mierzona pod kątem prostym względem powierzchni pance- rza przedniego wieży grubość takiej osłony wynosi między ~600 mm a ~660-680 mm od czoła, natomiast ze względu na geometrię wieży T-72B 02 ANALIZA