Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1495044
oraz zasięg jazdy wynoszący 690 km. Jako alternatywny napęd, może zostać wykorzystany silnik Deutz BF6M1015CP o mocy 450 KM lub Iveco Cursor o mocy 430 KM. BTR-4 może pływać z prędkością do 10km/h. BTR-4 występuje w następujących wersjach: Ä BTR-4A wyposażony w moduł wieżowy BM Grom, Ä BTR-4B wyposażony w moduł wieżowy BM Parus, Ä BTR-4E również wyposażony w moduł BM Parus, opracowany dla Iraku, Ä BTR-4E1 będący modyfikacją BTR-4E ze wzmocnioną osłoną pancerną, Ä BTR-4MW w którym przeprojektowano przednią część kadłuba w celu wzmocnienia osłony pancernej, zastosowano w nim silnik Deutz BF6M1015CP, Ä BTR-4MW1 to wariant BTR-4MW ze wzmocnionym opancerzeniem, Ä BTR-4M wariant opracowany dla Indonezji z dodatkowymi elemen- tami wypornościowymi, poprawiającymi zdolności do pokonywania przeszkód wodnych metodą pływania, Ä BRM-4K będący wariantem wozu rozpoznawczego, Ä BTR-4K to wariant dowodzenia, Ä BTR-4KSz to wóz dowódczo-sztabowy, Ä BREM-4K czyli wóz zabezpieczenia technicznego, Ä BSEM-4K będący wariantem wozu ewakuacji medycznej. Po stronie rosyjskiej natomiast walczą dobrze znane, będące w pewnym sensie symbolem sowieckiej, a obecnie rosyjskiej armii, kołowe transpor- tery opancerzone BTR-80/80A i BTR-82/82A. BTR-80 został zaprojektowany w latach 80. w ZSRR, jako następca pojaz- dów BTR-60 i BTR-70 i jest ich dalszą ewolucją, powielając ich układ kon- strukcyjny z przedziałem kierowania i dowodzenia z przodu, bojowym i de- santowym w środku oraz napędowym z tyłu. BTR-80 jest pojazdem stosunkowo prostym, pozbawionym zaawansowa- nych rozwiązań typowych dla zachodnich KTO, szczególnie w dziedzinie elektroniki. Zaczynając od stanowiska dowódcy, siedzi on po prawej stronie kadłuba z przodu, obok kierowcy, dysponuje kilkoma peryskopami, dużym oknem z przodu, które można zasłonić pancerną przesłoną, a także przyrzą- dem TKN-3 lub TKN-3M znanym z czołgów T-72. Stanowisko kierowcy znajduje się po lewej stronie, kierowca dysponuje rów- nież dużym oknem, które można zasłonić pancerną przesłoną, a także wień- cem czterech peryskopów TNPO-115. Do jazdy w nocy centralny peryskop TNPO-115 wymieniany jest na nocny przyrząd obserwacyjny TNWE-4B. Ogólnie sam pojazd prowadzi się podobnie do ciężarówki. Uzbrojenie główne BTR-80 znajduje się w niewielkiej wieży, składa się z wiel- kokalibrowego karabinu maszynowego KPWT kalibru 14.5 mm z zapasem 500 sztuk amunicji 14.5 mm x 114, uzbrojenie dodatkowe stanowi uniwer- salny karabin maszynowy PKT kaliber 7.62 mm x 54R z zapasem 2000 sztuk amunicji. Wieża wraz z uzbrojeniem nie są stabilizowane, napędy zaś są tylko ręczne. Operator uzbrojenia dysponuje pojedynczym przyrządem obserwacyjno- -celowniczym 1PZ-2, który służy zarówno do rażenia celów naziemnych, jak i powietrznych oraz znajdującym się obok niego peryskopem TNP-205, w stropie wieży zaś znajduje się peryskop TNPT-1 służący do obserwacji tego, co znajduje się z tyłu wieży. Celownik 1PZ-2 ma zmienne powiększenie obrazu wynoszące 1.2x do 4x, i zakres ruchu w pionie od -10° do +81°, pomimo że uzbrojenie główne może w pionie poruszać się w zakresie od -4° do +60°. Celownik ma także podstawową noktowizję wspieraną przez reflektor podczerwieni OU-3GA2M pozwalający na identyfikację celu w odległości do 400 m. Część pojazdów BTR-80 w toku modernizacji otrzymała nowocześniejszy przyrząd celowniczy TKN-4GA-01, identyczny jak stosowany w nowocze- śniejszych BTR-82A. Zakres przybliżenia obrazu nowego przyrządu wynosi od 1x do 8.2x w kanale dziennym, zaś w kanale nocnym jest to stałe 8x. W trybie nocnym, celownik może być wykorzystywany wraz z projektorem wiązki laserowej PL-1-01 który zastępuje reflektor podczerwieni, co więcej, PL-1-01 może być także wykorzystywany jako dalmierz laserowy z minimal- nym zasięgiem działania wynoszącym 200 m i maksymalnym 3000 m. Pojazdy BTR-80 i ich modyfikacje dysponują także ośmioma portami strze- leckimi w kadłubie, z czego sześć przystosowano do stosowania karabinków rodziny AK, zaś dwa do uniwersalnych karabinów maszynowych rodziny PK. Wóz może przewozić ośmiu żołnierzy desantu, przy czym dowódca pojaz- du jest jednocześnie dowódcą i członkiem drużyny desantu. Do wsiadania i wysiadania z wozu służą dwie pary dwuczęściowych drzwi, każda w jednej z burt kadłuba, gdzie dolna część tworzy niewielką rampę otwieraną do dołu, zaś górna otwierana jest w bok ku przodowi i zapewnia niewielką osłonę przed ostrzałem z broni małokalibrowej, w stropie kadłuba natomiast znaj- dują się dwa kolejne włazy, wyposażone w przesłaniane otwory strzelnicze. Kadłub i wieża BTR-80 spawane są z walcowanych płyt pancernych wyko- nanych ze stali typu 2P o dużej twardości, w zakresie 388-495BHN, oraz wytrzymałości na rozciąganie wynoszącej 1450 MPa. Płyty mają grubość od 8 mm do 14 mm, i zapewniają pełną ochronę przed amunicją przeciwpan- cerną kalibru 7.62 mm, zaś z przodu przed amunicją przeciwpancerną kali- bru 12.7 mm. Dodatkowo BTR-80 i jego modyfikacje mogą być wyposażone w ekrany prętowe zwiększające ochronę przeciwko ręcznym granatnikom przeciwpancernym oraz w panele dodatkowego pancerza, które dodatkowo mogą poprawić ochronę przeciwko amunicji przeciwpancernej wielkokali- browych karabinów maszynowych. CO DO NAPĘDU, początkowo BTR-80 wyposażone były w silniki wysokoprężne KamAZ-7403 generujące moc na poziomie około 260 KM, w 1993 pojazdy zaczęto wyposażać w silniki JaMZ-238M2 gene- rujące moc 240 KM, było to rozwiązanie krótkotrwałe wynikające z pożaru w zakładach KamAZ. który miał miejsce w tym samym roku. Przy masie wozu około 13.6 t, silnik ten może rozpędzić go na drodze utwar- dzonej do prędkości 80-90 km/h oraz zapewnia zasięg jazdy na poziomie 600 km. Pojazd jest zdolny do pływania z prędkością do 10 km/h. Z czasem BTR-80 zaczął przechodzić kolejne modernizacje, pierwszą istot- ną był BTR-80A wyposażony w nowy system wieżowy BPPU, w którym wieża ma nowe przyrządy celownicze: dzienny 1PZ-9 oraz nocny TPN-3 lub TPN- 3-42. Wieża BPPU uzbrojona jest w 30 mm armatę 2A72 oraz sprzężony z nią karabin maszynowy PKT. Zapas amunicji 30x165 mm wynosi 300 naboi. Kolejnym etapem było powstanie BTR-82, w którym poprawiono opancerze- nie i dodano wykładziny przeciwodłamkowe wewnątrz. Zastosowano nowy silnik KamAZ-740.14-300 generujący moc 300 KM, dodano także system na- wigacji satelitarnej GLONASS. BTR-82A jest w zasadzie identyczny do BTR- 82, natomiast BTR-82AM to starsze BTR-80 zmodernizowane do standardu BTR-82A. Naturalnie na bazie wozów BTR-80/82 powstało wiele pojazdów specjali- stycznych, od wozów dowodzenia, dowódczo-sztabowych, sanitarek, wo- zów rozpoznania skażenia bronią ABC, po samobieżny armato-moździerz 2S23 Nona-SWK i wiele, wiele innych. Naturalnie BTR-80/82 ma archaiczny układ konstrukcyjny, z czego sprawę zdają sobie Rosjanie, pracując nad nową generacją całej rodziny kołowych wozów bojowych o kryptonimie Bumerang. ANALIZA