Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1495044
lecz również dla organów państwa na wszystkich, poza centralnym, szczeblach, brak zabezpieczenia miejsc kierowania infrastrukturą krytyczną. Wspomniane przeze mnie upośledzenie działania państwa w czasie wojny będzie ni mniej ni więcej oznaczało brak jego zdolności do realizacji podstawowych funkcji, paraliż sieci energetycznej, wodnej, gazowej, zdolności do kierowania obywatelami, zwłaszcza na niższych szczeblach. Na marginesie należy zauważyć, że między bajki można włożyć zaklęcia zwolenników ewakuacji obywateli z miejsc zagrożonych do miejsc bezpiecznych w czasie zagrożenia. Dzieje się tak z kilku powodów. Po pierwsze, biorąc pod uwagę zasięg środków rażenia dostępnych naszemu przeciwnikowi (rakiety, pociski typu cruise etc.), nie ma na terenie Polski miejsc poza ich zasięgiem. Nie ma też i nie będzie systemu obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej zdolnego do obrony każdego m 2 naszego kraju. Po drugie, nikt w Polsce nie ćwiczył ani nie opracowywał planów długoterminowej relokacji kilku- kilkunastu milionów obywateli. Takiej rzeszy ludzi trzeba zapewnić nie tylko miejsca do spania, ale również np. wodę do picia i potrzeb higieniczno- gospodarskich. Po trzecie, istniejąca sieć drogowa będzie zniszczona lub zajęta na potrzeby transportów wojskowych. Po czwarte – w wymiarze politycznym nie widać dzisiaj w Polsce lidera mającego na tyle odwagi, aby zarządzić ewakuację obywateli ze wschodniej części naszego kraju. Po piąte – nie posiadamy wystarczającej ilości sprzętu (autobusów) do przeprowadzenia takiej ewakuacji. Jedynie połączenie intensywnego planu rozwoju budownictwa ochronnego na wszystkich szczeblach i mądrze zaplanowanej ewakuacji do wcześniej przygotowanych (również w budowle ochronne) rejonów umożliwi zabezpieczenie naszych obywateli na wypadek konfliktu. Podsumowując, polskie budownictwo ochronne na koniec roku 2022 znajduje się w stanie agonalnym. Na szczęście istnieje możliwość przywrócenia go do życia i realizacji podstawowej jego funkcji, a więc ochrony obywateli. Wymagać to będzie szeregu działań na wielu szczeblach, od władzy ustawodawczej, poprzez wykonawczą i inne organy państwa i samorządów. Musi zostać również podjęta praca u podstaw, w celu zmiany podejścia do tego zagadnienia nie tylko zwykłych obywateli, ale i fachowców – nie są bowiem dopuszczalne stwierdzenia wieloletnich architektów, że „wyjścia zapasowe ze schronów będą szpeciły elewacje nowoczesnych budynków". Jakie kroki należy podjąć, jakie rozwiązania techniczne (w tym typy i poszczególne wyposażenie) wprowadzić – o tym w następnej części artykułu. ANALIZA