Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1526671
Od tego czasu spory dotyczące obronności, odporności, obrony cywilnej stały się coraz gorętsze, także w związku z szykowanym przez rząd projektem ustawy o obronie cywilnej. Ponadto w przes- trzeni publicznej pojawiły się deklaracje ze strony Szefa Sztabu Generalnego dotyczące dalszej rozbudowy liczebnej armii. Według zapowiedzi z lutego 2024 roku, armia czasu pokoju miałaby liczyć aż 450 000 żołnierzy, w tym 150 000 aktywnych rezerwistów. To wszystko jest powodem do powrotu do zagadnienia szkolenia rezerw i ewentualnego odwieszenia poboru, mimo że na razie decydenci wyraźnie wykluczają, by teraz do tego doszło. Może do tego jednak dojść w przyszłości. Na wstępie należy wspomnieć o dwóch ważnych czynni- kach. Po pierwsze, wszelkie zmiany organizacyjne czy prawne nie zachodzą w próżni. Można wymyślić sobie idealne roz- wiązanie dotyczące szkolenia wojska czy próbować prze- nieść wzorce zza granicy, ale…trzeba zachować trzeźwe spojrzenie. Ramy prawne wyznacza w sprawach wojska Konstytucja oraz ustawa o obronie Ojczyzny – i mało prawdopodobne jest, by doszło do ich radykalnej zmiany. Nowelizacja ustawy czy uchwalenie nowej jest procesem długotrwały i bierze w nim udział szereg podmiotów, a każdy taki akt prawny musi przejść długą drogę od po- wstania założeń, poprzez prace w parlamencie, aż po pod- pis prezydenta. Po drugie, gdy mowa o jakichkolwiek zmianach czy refor- mach dotyczących wojska, trzeba pamiętać o kontekście. Dla wojska kontekstem jego istnienia, określającym struk- tury, zasady służby, wyposażenie zawsze będą: faktyczny lub potencjalny przeciwnik, teren działania i zadania, jakie będą do wykonania. Przeciwnik jest znany i nie jest już potencjalny: to Rosja, wykorzystująca w swojej polityce zarówno własne siły zbrojne, jak również służby wywiadowcze, aktorów po- zapaństwowych oraz swoich sojuszników, jak reżim na Białorusi. Możliwy jest hybrydowy lub konwencjonalny atak na Polskę oraz inne państwa NATO. To porządkuje także kwestię terenu działań oraz zadań. Wojsko Polskie może bowiem brać udział w obronie wła- snego terytorium – przed atakiem konwencjonalnym lub hybrydowym. Prawdopodobne jest także to, że będzie udzielać pomocy sojusznikom, przede wszystkim innym państwom ze wschodniej flanki NATO. Wreszcie możliwe są misje zagraniczne poza obszarem odpowiedzialności NATO, choć należy sądzić, że zakres zaangażowania będzie ograniczony i nie będziemy wysyłać dużych kontyngentów przypominających te z Iraku czy Afganistanu. Oznacza to, że priorytetem będzie przygotowanie się do ewentualnej zbrojnej konfrontacji z przeciwnikiem posiadającym siły zbrojne, których silną stroną jest przede wszystkim liczebność i będzie prawdopodobny czynnik kształtujący ewentualne pole walki. ANALIZA