Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1535553
Problemy Sił Zbrojnych Ukrainy w wojnie pełnoskalowej 2 kwietnia 2022 roku Ministerstwo Obrony Ukrainy oficjalnie poinformowało o odbiciu przez ukraińską armię całego terenu obwodu kijowskiego z rąk rosyjskiej armii. Tym samym, sukcesem strony ukraińskiej zakończyła się prawdopodobnie najważniejsza bitwa wojny - bitwa o Kijów. R osyjska armia próbowała najpierw szybkim manewrem z użyciem wojsk powietrznodesantowych zająć stolicę Ukrainy do czasu, zanim obroń- cy zdołają się umocnić i ściągnąć do miasta posiłki, a kiedy to się nie uda- ło, usiłowała otoczyć miasto odcinając go od pozostałej części kraju. W obu wypadkach rosyjskie podejście okazało się być nieskuteczne. Ukraińska armia zdołała najpierw zniwelować rosyjskie próby szybkiego przerzucenia dużej ilo- ści rosyjskich wojsk drogą powietrzną, a później zatrzymać siły, które Rosja- nie użyli do otoczenia miasta atakując ich logistykę i nękając je ze wszystkich stron. Armia ukraińska, która wygrała tę ważną bitwę w 2022 roku była armią zbudowaną według koncepcji bazują- cych na doświadczeniach wyciągniętych z okresu aktywnych walk w Donbasie w latach 2014-2015. Okres po wprowa- dzeniu zawieszenia broni (które zresztą w pełni nigdy nie było przestrzegane w Donbasie) Ukraińcy zdołali wykorzy- stać, by gruntownie zreorganizować swoje siły zbrojne – bardziej szczegó- łowo na ten temat możecie przeczytać w innym naszym artykule w jednym z poprzednich wydać FO!. Reformy wdrożone przez szefa sztabu generalne- go gen. Mużenkę i ministra obrony gen. Połotoraka rozbudowały i ujednoliciły strukturę sił zbrojnych, usprawniły lo- gistykę i system szkoleniowy przy zna- czącym wsparciu krajów partnerskich z NATO. W końcu „stare" ukraińskie bry- gady stworzone w okresie 2014-2021 pod koniec tego okresu można uznać już za dobrze zgrane i zahartowane w walkach tamtej wojny. Z innej strony, śledząc dyskusje ukraińskich środowisk eksperckich przed inwazją 2022 roku, można było usłyszeć o wielu problemach tej armii, o których tak głośno słyszymy dzisiaj, ale z którymi ukraińska armia borykała się już wówczas. I te proble- my są głównym tematem dzisiejszego tekstu. CYKLICZNY ROZWÓJ UKRAIŃSKICH SIŁ ZBROJNYCH. Rosyjska agresja przeciwko Ukrainie nie stała się wielkim, skoncentrowanym, szybkim ciosem wymierzonym w ten kraj. Zamiast tego Rosjanie rozciągnę- li ją w czasie, stopniowo zwiększając presję od początku XXI wieku, a zaczy- nając od działań politycznych i presji ekonomicznej. Kiedy tto nie przynio- sło pożądanego efektu, nastąpił okres ograniczonego użycia siły i hybrydowej okupacji kilku regionów po roku 2014. Dopiero w sytuacji, w której nawet ta inwazja nie odniosła w pełni sukcesu, Rosjanie rozpoczęli pełnoskalową wojnę. Takie rosyjskie podejście spowodowa- ło, że Ukraina miała czas i możliwości stopniowo dostosowywać się do ro- syjskiej presji. W myśl reguły „co nas nie zabije, to nas wzmocni" ukraińskie siły zbrojne rozwijały się w pewnym sensie w trybie cyklicznym. Każdy cykl stawia przed nimi często podobne wy- zwania i problemy różniące się tylko skalą, która za każdym razem odpowia- da skali prowadzonej wojny. W 2014 roku, na początkowym etapie, obrona państwa w dużym stopniu opierała się na wysiłku ochotników, co łączyło się z dość chaotycznym procesem mnożenia się rozmaitych samodzielnych oddziałów ochotniczych, formalnie tylko podlega- jących różnym ukraińskim resortom si- www.fragoutmag.com