Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1535553
Gwałtowny rozwój strategicznych sił jądrowych ZSRR w latach 70. i 80. XX wieku, w szczególności zwiększenie precyzji trafienia międzykontynentalnych rakiet z głowicami jądrowymi, rozbudowywany program uodpornienia zarówno rakiet, jak i ich wyrzutni (silosów) na skutki ataku nuklearnego oraz wprowadzenie rakiet od początku projektowanych do atakowania centrów dowodzenia oraz pól startowych amerykańskich ICBM (min. R-36, w nomenklaturze NATO SS-9 Scarp) spowodowały głębokie zaniepokojenie w amerykańskim Departamencie Obrony (Departament of Defense, DOD). TEKST: ALEKSANDER FIEDOREK FOTO: ADOBE/POWER Pomimo gwałtownego rozwoju własnych technologii specjaliści z Dowództwa Strategicznych Sił Powietrznych (Strategic Air Command) doskonale zdawali sobie sprawę z zagrożeń, jakie stanowiły nowe generacje sowieckich rakiet, często monogłowicowe, o dużej mocy i rosnącej precyzji trafienia (m.in. R-36, RS- 16A SS-17 SPANKER). Skutkiem tego było rozpoczęcie szeroko zakrojonych analiz oraz prób poligonowych mających na celu wyłonienie najlepszej, zarówno pod względem odporności, dostępności, jak i kosztów metody bazowania lądowej części amerykańskiej triady nuklearnej. Na przełomie lat 70. i 80. XX wieku na poligonach w Nowym Meksyku i Arizonie zbudowano szereg próbnych instalacji dla nowych sposobów bazowania międzykontynentalnych rakiet balistycznych ICBM (dalej: MRB). W tym okresie ocenie poddano kilkadziesiąt nowych metod bazowania MRB, niektóre zdawałoby się fantastyczne i niemożliwe do realizacji, inne zaś będące jedynie wariantami już istniejących. Jak zatem widać, problem przeżywalności lądowej części arsenału jądrowego był dla amerykańskich naukowców i inżynierów niezwykle ważny. Przeznaczony do publicznego udostępnienia w sierpniu 1993 r. Raport amerykańskiego Biura Podsekretarza Obrony ds Badań i Techniki wymienia, poza sformalizowanymi kryteriami branymi pod uwagę przy ocenie nowych sposobów bazowania MRB, blisko 30 rozpatrywanych wariantów przyszłych sposobów bazowania rakiet. Aby ułatwić ocenę decydentom i innym osobom nieposiadającym wiedzy technicznej, kryteria oceny w raporcie pogrupowano w formie graficznej w czytelnych tabelach. W tym miejscu należy wyjaśnić, dlaczego Amerykanie przykładali taką wagę do nowych koncepcji rozmieszczenia MRB znajdujących się na lądzie, nie zakładali zaś całkowitej rezygnacji z nich. MRB bazowania lądowego stanowiły jeden z elementów tzw. triady atomowej, rozwijanej przez oba wrogie supermocarstwa. Koncepcja ta zakładała istnienie co najmniej trzech sposobów bazowania broni nuklearnej o przeznaczeniu strategicznym: Amerykańskie koncepcje ukrycia międzykontynentalnych pocisków balistycznych w latach 80. XX wieku. cz. 1 www.fragoutmag.com