Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1535553
skądinąd wniosku, że im bardziej odporna na oddziaływanie skutków wybuchu jądrowego wyrzutnia, tym mniejszy obszar, na którym eksplozja ładunku będzie skuteczna. Pierwszym z ocenianych „nowych" sposobów „ukrycia" MRB, a w zasadzie koncepcją ich użycia, było LUA (Launch Under Attack) – wystrzelenie w razie ataku. Pomysł sprowadzał się do stwierdzenia, że najłatwiej będzie zapewnić przeżywalność własnych MRB przygotowanych do wykonania uderzenia odwetowego poprzez ich wystrzelenie w razie wykrycia ataku nieprzyjaciela. Koncepcję tę można było zrealizować tylko w odniesieniu do celów o znanych pozycjach, przekierowanie rakiet na inne cele mogło zająć zbyt wiele czasu. Jakkolwiek słuszna, koncepcja ta, według Amerykanów, miała kilka zasadniczych wad: @ wymagała BARDZO dokładnych i niezawodnych systemów ostrzegających o wystrzeleniu wrogich rakiet. Systemy takie były rozwijane przez Amerykanów, nie były jednak w stu procentach niezawodne, co wskazywano jako jedną z największych wad tej koncepcji, @ katastrofalne skutki fałszywego alarmu – w wypadku takiego zdarzenia, realizacja LUA mogła wywołać uderzenie odwetowe Sowietów, a co za tym idzie III wojnę światową, @ niezwykle krótki czas na reakcję systemu – oceniano, że rakiety z obszaru ZSRR uderzą w cele na terenie USA w ciągu około 30 minut od ich wystrzelenia, co dawało niewielką ilość czasu czynnikom decyzyjnym (m.in. ANALIZA