Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1541285
jest ogromna i opracowanie poradnika nie wystar- czy. Niezbędne jest bowiem kreowanie i wspoma- ganie pożądanych zachowań, przynajmniej w zakre- sie znajomości alarmów o zagrożeniu z powietrza i właściwego reagowania na nie, tak aby przeciętny Polak słysząc syrenę emitującą modulowany dźwięk nie zastanawiał się, jakie dziś jest święto narodowe. Ponadto wyzwaniem będzie także zasób sprzętowy - oprócz wspomnianych już budowli ochronnych, zwiększenie, nawet doraźne, potencjału ratowni- czego, ewakuacyjnego i odbudowy może wymagać zapewnienia rezerwy odpowiednich pojazdów. Od samochodów terenowo-osobowych, poprzez auto- busy, po ciężarówki czy wozy gaśnicze dla straża- ków. Przy czym powinny być to pojazdy przydatne podczas sytuacji kryzysowych. Trudno poważnie myśleć o użyciu samochodów elektrycznych gdy szykujemy się na ataki przeciwnika na sieć energe- tyczną właśnie. To samo dotyczy transportu kolejo- wego - musi istnieć rezerwa taboru spalinowego na wypadek, gdyby w sieci trakcyjnej zabrakło prądu. Taka skala przygotowań jest ogromna, a cały czas mowa tylko o jednym scenariuszu - atakach na in- frastrukturę energetyczną i tylko relatywnie krót- kim horyzoncie czasowym. W dalszej perspektywie czasowej, należy dążyć do stworzenia systemu ochrony ludności i obrony cywilnej dającego szansę przetrwania w sytuacjach które mogą wystąpić później niż za pięć lat. Jest to zarówno pełno- skalowy konflikt zbrojny, jak również klęski żywiołowe, takie jak powodzie, burze i trąby powietrzne, pożary i inne niebezpieczne zjawiska, których prawdopodobień- stwo będzie rosnąć wraz ze zmianami klimatycznymi. Nie można także lekceważyć awarii przemysłowych i katastrof. Idealny system ochrony ludności i obro- ny cywilnej powinien zapewnić reagowanie w takich sytuacjach przede wszystkim z jednym zasadniczym założeniem. Skoro istnieje ryzyko konfliktu zbrojnego, w tym także lądowej agresji Rosji, która może mieć na celu zajęcie nawet tylko części naszego terytorium (o Litwie, Łotwie i Estonii nie wspominając), należy mieć taki system ochrony ludności i obrony cywilnej, który nawet w czasie pokoju będzie niezależny od wojska i pozwoli siłom zbrojnym skoncentrować się tylko na za- daniach dla nich najważniejszych. To oznacza, że szereg zadań tradycyjnie wykonywa- nych przez wojsko, powinien znaleźć się w systemie cywilnym. Przykładowo, wsparcie lotnicze - co widzieli- śmy podczas ostatniej powodzi - zapewniane było przez maszyny wojskowe. Tymczasem pożądane byłoby, aby zdolności poszukiwawczo-ratownicze i transportowe znalazły się jednak także w formacjach cywilnych. Podobnie sytuacja wygląda z działaniami inżynieryjnymi (z odbudowa lub budowa mostów włącznie). Oczywiście nie oznacza to zawsze konieczności formowania np. strażackich pułków inży- nieryjnych. Przeciwnie, należy rozważyć odpowiednie wykorzystanie potencjału całego państwa, społeczeń- stwa i gospodarki. Możliwe jest na przykład strategicz- ne wykorzystanie potencjału przedsiębiorstw z branży budowlanej o zdolności do działania w czasie kryzysu. Podobnie należy postrzegać każdy sektor działalności państwa - jako potencjalny zasób, który może okazać się przydatny. To jednak jest zadanie które wymaga wieloletniej, ciągłej pracy w tym analizy i weryfikacji już przyjętych rozwiązań oraz ich regularnej modyfikacji. ANALIZA