Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1541285
W tym samym czasie, po roku 2014, na Ukrainie gwałtownie rozwija się sektor usług cyfrowych, pojawiają się własne popularne platformy internetowego handlu, własne systemy płatnicze i nowoczesna bankowość elektroniczna. W roku 2019 prezydent Zełeński powołuje Ministerstwo Transformacji Cyfrowej Ukrainy. Stanowisko to obejmuje młody programista Michajło Fiodorow, który z kolei od zera tworzy całą ekipę podobnych do niego ludzi wywodzących się z tego samego środowiska. Jest to młode pokolenie Ukraińców, którzy z reguły nie mieli wcześniej wiele do czynienia z biurokracją państwową. Wysiłkiem tej ekipy w kolejnych latach postępuje proces cyfryzacji usług publicznych. Pojawia się aplikacja Dija, która jest mocno rozbudowanym odpowiednikiem polskiego mObywatela. Z czasem coraz większa liczba usług przenosi się do przestrzeni cyfrowej, ograniczając procesy biurokratyczne i korupcję na niższym poziomie, poprzez ograniczenie kontaktu urzędnika z obywatelem. Proces ten na Ukrainie zaczyna się później niż w Polsce, ale przebiega gwałtownie i ma o wiele większą dynamikę. Na tle niepowodzeń w wielu innych sektorach, cyfryzacja staje się jedną z nielicznych historii sukcesu dla prezydenta Zeleńskiego. Czymś, co jawnie jest odbierane pozytywnie przez wyborcę, więc z czasem Ministerstwo Transformacji Cyfrowej zyskuje coraz większe wpływy i większą swobodę działań w systemie władzy zbudowanym przez Zelenskiego. Fiodorow do dziś utrzymuje swoje stanowisko pomimo wielokrotnych przetasowań w każdym innym ukraińskim ministerstwie. I właśnie to środowisko oraz ekipa Ministerstwa Transformacji Cyfrowej przy wsparciu społeczeństwa jest w ostatnich latach źródłem reform w kontekście cyfryzacji w wojsku i przemyśle obronnym Ukrainy. Nakładają się tutaj czynniki wspomniane w części pierwszej i czynnik rozwoju branży IT jako fundamentu dla dalszych zmian w państwie i wojsku. Klasa młodych programistów z jednej strony trafia do wojska jako ochotnicy i poprzez mobilizację, z drugiej wspiera wojsko i fundacje proobronne. Jednocześnie środowisko to przenika do systemu władzy i reformuje armię odgórnie. Oczywiście przenoszą oni swoje doświadczenia z sektora cywilnego na wojsko i z powodów politycznych często zyskują pełną swobodę dla eksperymentowania i wprowadzania zmian ze strony władz państwa. CZEŚĆ 3. ZMIANY W LATACH 2014-2022. Wiele z tych rozwiązań, które powszechnie się wykorzystuje w ukraińskim wojsku w roku 2025 w rzeczywistości powstało jeszcze przed pełnoskalową inwazją, mimo że na tamtym etapie ich implementacja nosiła wyspowy charakter. Dowództwo bardziej przymykało oko na „oddolną cyfryzację" w wojsku, niż sprzyjało tym procesom. Reformy w SZU w okresie 2014 – 2022 bardziej koncentrowały się na ANALIZA