Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/372730
odbarczenie Zgodnie z wytycznymi TCCC u poszkodowanego z postępującą niewydolnością oddechową i rozpoznanym lub podej- rzewanym urazem klatki piersiowej, należy rozważyć występowanie odmy opłucnowej i wykonanie nakłucia igłowego (nakłucia odbarczającego klatkę piersiową po stronie uszkodzenia) przy użyciu długiej, specjalnej igły o rozmiarze 14 Ga, 3,25 cala. igłę należy wbić w klatkę piersiową w drugiej przestrzeni międzyżebrowej, w linii środkowo-obojczykowej, po górnym brzegu iii. żebra. Po wprowadzeniu igły należy upewnić się, że nie jest ona skierowana w kierunku serca. Można się rozpisywać na ten temat, a najważniejsze to poznać sprzęt i dobrze odnaleźć miejsce wkłucia. Warto podkre- ślić, że wszystkie rany syczące, bąblujące krwią i wydzieliną podobną do śliny znajdujące się w linii pępkowej i powyżej traktujmy jak te, które dotyczą rany tkanki płucnej. Jeśli taka rana występuje, zaklejmy ją szczelnie a później rozważmy wbicie igły. Częste powtarzanie prawidłowego badania poszkodowanego w warunkach taktycznych to jedna z najważniejszych procedur nakierowana na postępowanie z poszkodowanym po urazie na polu walki. Każdy z nas musi zwracać uwagą na to, że w TCCC występuje inny, odmienny od cywilnego katalog zagrożeń oraz przyczyn obrażeń. Jest to kluczowy czynnik wskazujący drogę postępowania z poszkodowanym. Znajomość procedur opieki nad poszkodowanym w warunkach taktycznych, a przede wszystkim umiejętność prawi- dłowego badania poszkodowanego w zależności od stref udzielania pomocy, jest jednym z najważniejszych elementów zaopatrywania obrażeń prowadzących do zgonów możliwych do uniknięcia, występujących w środowisku taktycznym. nie każdemu będzie dane (i to bardzo dobrze, że tak jest) odbarczać odmę prężną (niech robią to ci, którzy są pewni i się nie będą wahać), każdemu jednak może przydarzyć się konieczność udzielenia pomocy, ewakuacja z miejsca zagro- żenia, umiejętne badanie i co ważne – oprócz szybkiego i sprawnego tamowania krwotoków – to prawidłowe oklejenie klatki piersiowej w miejscu ran. Pamiętajmy, aby w badaniu niczego nie pominąć i zakleić szczelnie każdą ranę. Jak rozpoznać odmę: • szybki oddech, powyżej 30 oddechów na minutę, • duszność narastająca z każdą sekundą, • poszkodowany blady i osłabiony, • powiększone żyły szyjne. oczywiście, musimy myśleć o zjawisku, które mogło takie uszkodzenia wywołać – postrzał, eksplozja. Rozpoznanie odmy w miejscu zagrożenia, nawet w strefie względnie bezpiecznej, w trakcie wykonywania zadania bojowego, będzie zazwyczaj stanowić spore wyzwanie. Związane jest to z typowymi uwarunkowaniami środowiska taktycznego (stresem, ograniczeniem widoczności, hałasem, umunduro- waniem i oporządzeniem, wystąpieniem nagłego zagroże- bada j przód i T ył klaTki – okle ja j ka żdą ranę szczelnie RATOWNICTWO BOJOWE - TC3 marek dąbrowski Zakład Ratownictwa i Medycyny Katastrof Uniwersytet Medyczny im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu. Tomasz sanak Zakład Medycyny Pola Walki Wojskowy instytut Medyczny w Warszawie.