Frag Out! Magazine

taf M3/M4, znajdują się w wyposażeniu różnych armii świata. Opcją jest też zastąpienie przestarzałych RPG-7 nowoczesnymi granatnikami chrakteryzującymi się większą celnością i zasięgiem, o parametrach podobnych do RGW-90 lub AT-4. Dodatkowo, w celu zwiększenia możliwości zwalczania celów opancerzonych i niszczenia lekkich umocnień na małych odległościach (do 300 m), należy wyposażyć żołnierzy drużyn zmotoryzowanych w lekkie jednorazowe granat- niki. Wskazane jest wprowadzenie zmian do struktury plutonów zmotoryzowanych, które uwzględniałyby proponowane zmiany uzbrojenia oraz zwiększenie stanów osobowych drużyn, obecnie zbyt małych. Pluton zmotoryzowany powinien składać się z dowódcy plutonu, trzech drużyn zmotory- zowanych i drużyny wsparcia. W plutonie zmotoryzowanym w wyposażeniu zna- jdowałoby się trzy KTO Rosomak z armatą 30 mm, jeden KTO z wieżą z MK-19, dwa ppk Spike, trzy wyrzutnie ppk krótkiego zasięgu, trzy ukm, trzy kbkm, 15 kbs Beryl (w tym trzy z podwieszonym granatnikiem, ew. w przyszłości karabinki systemu MSBS-5,56), 16 kbs mini-Beryl (lub MSBS w wersji bezkolbowej). Ponadto tyle lekkich jednorazowych granatników przeciwpancernych, ile potrzeba do wykonania zadania. Po wprowadzeniu takich zmian do plutonów zmo- toryzowanych możliwości bojowe znacząco by się zwiększyły, a wraz ze zmianami w pododdziałach wsparcia wzrósłby także potencjał bojowy batal- ionu zmotoryzowanego. Batalion uzyskałby możli- wości zwalczania różnorodnych celów, zwłaszcza opancerzonych. Każdy pluton zbyłby zdolny do niszczenia silnie opancerzonych pojazdów już w odległości 3000 m z pomocą ppk Spike. Druży- na – do tej pory bezbronna w starciu z pojazdami opancerzonymi – dzięki dysponowaniu kierow- anymi pociskami przeciwpancernymi krótkiego zasięgu mogłaby skutecznie zwalczać czołgi już od 1000 m. Każdy żołnierz, wykorzystując jedno- razowe granatniki, mógłby obezwładnić opancer- zone pojazdy, gdyby znalazły się w odległości 300 m. Należy wspomnieć, że granatniki i ppk POJAZDY

• Cover