Frag Out! Magazine

Opatrunek indywidualny (TZMO) Chyba najbardziej znany i rozpowszechniony w Wojsku Polskim, stosowany od lat w niemal niezmienionej formie. Produkowany w Polsce i przeznaczony do użycia przez żołnierza oraz jako element wyposażenia torby sanitariusza – wykonywany jest wyłącznie w jednym rozmiarze. Jako opatrunek indywidualny spełnia podstawowe wymagania, lecz według mojej opinii nadaje się głównie do bardzo szybkiego, a przy tym niezbyt dokładnego zabezpieczenia rany. Pamiętać należy o tym, że to sytuacja taktyczna na ogół determinuje sposób działania – moje doświadczenia, chociażby z intensywnych szkoleń z żołnierzami, pokazują, że w większości przypadków opatrunek nie był zakładany prawidłowo. Budowa opaski elastycznej przy szybkim wykonywaniu obwojów bardzo często powoduje ściąganie (zwężanie) jej ku środkowi, co przekłada się na brak dobrego ustabilizowania kompresu na ranie. Kompres przy tym jest bardzo chłonny, co uniemożliwia obserwację krwawienia. Po nałożeniu opatrunku osobistego na ranę jego przekrwawianie zaobserwujemy dopiero, gdy krew pojawi się na zwojach bandaża, czyli po całkowitym przesiąknięciu kompresu. Sposób użycia: Opatrunek umieszczamy bezpośrednio na ranie i wykonujemy obwoje, dociskając kompres do rany. Możemy dociskać, skręcając opaskę bandaża bezpośrednio nad opatrunkiem. Zakończenie – za pomocą załączonej do opatrunku tasiemki gumowej zakończonej obustronnie klamrą z ząbkami (w starszych opatrunkach spotkać można zwykłe agrafki). The emergency bandage (opatrunek izraelski, „żyd") Moim zdaniem – jeden z lepszych uniwersalnych opatrunków uciskowych. Podczas stosowania go na ranach, zarówno szarpanych, jak i postrzałowych, nigdy się na nim nie zawiodłem i zawsze działał dokładnie tak, jak tego oczekiwałem. Bardzo ciekawe rozwiązanie,

• Cover