Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/564698
Chyba ciężko byłoby wybrać bardziej zakręcony czas na film o modernizacji WP. Przetargi w toku, wybory za pasem, wojsko na urlopach. Ale faktycznie jest potrzeba, bo społeczeństwo o modernizacji nie wie prawie nic, a to, co jest dostępne w mediach, robi mętlik w głowie. ten film nie jest ani monografią sprzętu, ani zbiorem Pr-owskich obietnic. Nie jest też przedstawieniem poszczególnych rodzajów sił zbrojnych, lecz opowiada o kilku wybranych aspektach modernizacji na obecnym etapie. Jak czegoś jeszcze nie ma, to nie ma – ktoś za kilka lat zrobi kolejny film i będzie można zobaczyć skok jakościowy, jaki dokonał się w tak krótkim czasie. Chciałbym, żeby ten materiał pozostawił w widzu przekonanie, że modernizacja naszego wojska to przemyślany program złożony z wielu zależnych od siebie i, co ważne, uzupełniających się elementów. Nie oceniam w filmie tych elementów osobno, patrzę na całość pod kątem nowych możli- wości, które uzyskuje Wojsko Polskie. I staram się pokazać je we współdziałaniu. Kuchnia Projekt zajął sześć tygodni od podpisania umowy. tydzień przygotowań, tygodniowy objazd planów i ustalenia z jednostkami, dwa tygodnie na zdjęciach, dwa tygodnie postprodukcji. Każdy, kto zajmuje się produkcją filmową, wie, co to oznacza. Doba dzielona na minuty, minimalny margines błędu na każdym etapie. Dlatego kluczowe jest tutaj doświadczenie i sprawdzony zespół. W wojsku nawet cywilna ekipa filmowa musi znać swoje miejsce, tzn. wiedzieć co i w jaki sposób można zrobić, kiedy i z kim. okres uczenia się wojskowej rzeczywistości dawno mamy za sobą. Przez kilka lat sprawdziliśmy też różnych ludzi. Ekipa to ponad dwudziestu specjalistów w różnych dziedzinach – nie może być w niej słabego ogniwa. Kiedyś zdarzało się, że ktoś przekonywał się na planie, że jednak bardzo boi się latać. Niepogoda, tempo pracy, nieprzespane noce i codzienne przerzuty z planu na plan rzędu setek kilometrów odsiewały kolejnych, naprawdę znakomitych w swoim fachu ludzi. teraz wiem, z kim mogę iść w takie sytuacje jak w dym. trzon zespołu jest ustalony – kolejne osoby wchodzą na zasadzie rekomendacji tych, którzy już wiedzą, z czym będziemy mieli do czynienia. Mniej więcej, bo zawsze staramy się wejść na kolejny szczebel i zrobić coś nowego. Lubliniec, Żagań, Sulechów, Łask, Drawsko Pomorskie, Siemirowice, Węgorzewo. Niektóre miejsca już dobrze znane. Ale i tak spotkało nas duże zaskoczenie, bo w wielu z nich również wojsko ma już za sobą okres uczenia się cywilnej rzeczywistości. Profesjonalne przygotowanie, dokładnie rozplanowany dzień, świetne odprawy z udziałem żołnierzy i ekipy filmowej, na których rozbieraliśmy każdy zaplanowany element na czynniki pierwsze. Poważne podejście i poważne oczekiwania. Szczególnie tam, gdzie wchodziliśmy na nieznane wody – filmowe sesje air-to-air. Współpracowałem już z JWK i 7. EDS, ale po raz pierwszy mieliśmy tak złożony, fabularyzowany scenariusz i dwa śmigłowce. Podobnie w Łasku. Do ostatnich chwil ważyły się losy pierwszej w historii, filmowej, rampowej sesji air-to-air polskich f-16. RELACJA