Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/605595
1. Kolba karabinka musi być oparta w tzw. dołku strzeleckim, zbliżona do środka klatki piersiowej. zamknięta barkiem strony ręki silnej. Plecy lekko zgar- bione. Pod żadnym pozorem nie odchylamy się do tyłu. 2. Ramiona równolegle, tułów skierowany w stronę celu. Nie strzelamy bokiem „na gajowego Maruchę". 3. Nogi w lekkim rozkroku – podobnie jak w postawie bokserskiej. aK pcha do tyłu. Nie kopie, pcha. Postaraj się je odepchnąć (albo przytulić). ciężar ciała położony musi być między nogami (dosłownie). 4. Ręka silna na chwycie pistoletowym, ręka słaba – wysoko i pewnie na drewnianym (lub polimerowym czy tez metalowym – zależy, kto co ma założone) łożu kara- binka. Kciuk na osłonie rury gazowej, równolegle do niej, w kierunku celu. 5. Łokieć ręki silnej przy tułowiu. Łokieć ręki słabej w pozycji dającej pewne i stabilne podparcie łoża. Połączenie tych pięciu przykazań oraz wprowadzenie ich w życie spowoduje negatywne odczucia u tych, którzy strzelali dotąd statycznie – rekreacyjnie i sportowo. Taka postawa początkowo będzie dla nich nienaturalna i męcząca. Aby zweryfikować poprawność naszej postawy, maszerujemy na strzelnicę i oddajemy kilka strzałów jeden za drugim w stronę celu. Jeśli nie przeważa nas na pięty i czujemy się stabilnie przy każdym kolejnym strzale, jest dobrze. Jeśli tracimy równowagę – jest źle. Należy inaczej ustawić stopy lub poprawić balans. Poprawna postawa ma nam umożliwić stabilne prowadzenie ognia o dużej częstotliwości oraz łatwą i szybką zmianę celu. SZKOLENIE