Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/630717
Trzecia strefa to tzw. rapid assessment. Tutaj me- dyk ma zdecydowanie większe pole do działania oraz więcej czasu na postępowanie z poszkodowa- nym. Czynności rozpoczyna od sprawdzenia i za- notowania podstawowych parametrów życiowych oraz sprawdzenia jakości dotychczas przeprowa- dzonych zabiegów. Kolejnym krokiem jest wykonanie tzw. szczegó- łowego badania urazowego, bardzo zbliżonego do tego, które wykonuje się według zasad ITLS/ PHTLS, m.in. sprawdzenie gałek ocznych zgodnie z procedurą PERRLA (pupils equal, round, reactive to light and accommodation) oraz osłuchiwanie i opukiwanie klatki piersiowej. Poszkodowany musi zostać doprowadzony do „trauma naked", czyli wy- eksponowany do dokładnego badania. W tej fazie medyk uzyskuje również dostęp dożylny lub do- szpikowy. Ćwiczenia odbywają się zarówno na fan- tomach, jak i – dla chętnych i twardych kursantów – wkłuwania na sobie. Rozpoczyna farmakotera- pię obejmująca antybiotykoterapię, podanie środków przeciwbólo- wych oraz płynoterapię Medyk może również rozważyć proksymację lub konwersję opaski uciskowej. Ostatnią, czwartą, strefą jest „evacuation site", czyli postępowanie z poszkodowanym w miejscu pod- jęcia przez śmigłowiec. Procedura obejmuje zatem przygotowanie lądowiska (zarówno w dzień, jak i w nocy), złożenie meldunku „9-line" przez radio (w języku angielskim), wysłanie raportu MIST, mo- nitorowanie poszkodowanego do momentu prze- jęcia przez śmigłowiec oraz sporządzanie popraw- nej dokumentacji medycznej poszkodowanego . Wszystkie czynności musza być prowadzone zgod- nie z sekwencją Combat Trauma Management.