Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/654933
Jak wspomniałem w części pierwszej, karabinek AK nie należy do tych nadzwyczaj ergonomicznych konstrukcji strzeleckich. Wielu z Was, czytelników i strzelców, zapewne uważa, że stal i drewno to piękna i naturalna kompozycja, która jest ponadczasowa (jak śpiewa Steve Lee: „I like guns I like the way they look; I like the shining steel and the polished wood") i nie powinno się jej zmieniać. Co więcej, karabinek AK został stworzony prosty i niemal idealny, a o prawdziwym strzelcu świadczy obsługa broni w wersji podstawowej, bez zbędnych celowników optycznych i anatomicznych chwytów pistoletowych. Znajdzie się wśród Was też duża grupa osób związanych ze środowiskiem taktycznym, dla których udogodnienia i modyfikacje umożliwiające szybsze czy łatwiejsze strzelanie są pożądane w celach hobbystycznych lub służbowych. W tym artykule postaram się przedstawić moje odczucia na temat modyfikowania karabinka AK oraz faktyczny sens tych modyfikacji. Zaczniemy od tyłu. KolbA Niezależnie od wersji posiadanego przez nas karabinka (zostańmy w kręgu polskich i radzieckich konstrukcji) możemy zmienić w nim kolbę. Możliwości jest wiele – kolby teleskopowe, na wzór tych z karabinka M4, składane, z regulacją lub bez, stałe czy z tworzywa. Personalizacja broni to istotny element strzelania, a kolba to podstawa całego zestawu. Zmiana kolby jest szczególnie ważna, gdy posiadacz AK to postawny jegomość z długimi rękami. Przy moich 190 cm wzrostu i rękach szympansa każda fabryczna kolba AK jest dla mnie zwyczajnie za krótka. W karabinkach, których używam najczęściej, zmieniłem kolby na te z możliwością regulacji długości. Pomaga mi to poprawnie złożyć się do strzału i wykorzystać więcej siły ramion do kontroli odrzutu i podrzutu broni. Szczególnie ciekawa jest kolba z nowej serii firmy Magpul – Zhukov (po naszemu – Żukow). Składana www.fragoutmag.com