Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/707484
z szybkostrzelnej armaty, sprzężonego karabi- nu maszynowego oraz wyrzutni przeciwpan- cernych pocisków kierowanych, znajdowało się w bezzałogowej wieży. W rezultacie prac nad NGP powstał de- monstrator „kadłuba z pełną ochroną" (Experimentalwanne Gesamtschutz, EGS), z makietą gabarytową bezzałogowej wieży czołgu podstawowego. Na początku XXI wieku przyszłość programu stanęła jednak pod zna- kiem zapytania. Na fali dyskusji nad przyszło- ścią najcięższych wozów pancernych i wyż- szości tzw. sił średnich nad ciężkimi, a także rozpoczynającej się „Wojny z terroryzmem", zakwestionowano sens opracowywania 50- lub 60-tonowego BWP. Narodziny Pumy Bezpośrednio po anulowaniu programu NGP przystąpiono do sformułowania wymagań dla nowego wozu. Najważniejszym z nich było zachowanie limitu masy i wymiarów maszyny na poziomie umożliwiającym przewożenie na pokładzie nowego ciężkiego samolotu trans- portowego Airbus A400M. Jednocześnie utrzy- mano wysokie wymagania odnośnie do osłony balistycznej i przeciwminowej oraz ruchliwości taktycznej. Konstrukcja miała być modułowa, podatna na różnego rodzaju modernizacje, oraz w przyszłości stać się podstawą opraco- wania wozów specjalistycznych. Od początku zakładano przystosowanie systemów łączno- ści wozu do działania na sieciocentrycznym polu walki. Nieznacznemu rozluźnieniu uległy oczekiwania Bundeswehry w kwestii siły ognia – uznano, że wystarczająca będzie armata kali- bru 30 mm, strzelająca podkalibrową amunicją przeciwpancerną stabilizowaną brzechwowo oraz pociskami programowalnymi. 20 września 2002 roku podpisano kontrakt na rozwój nowego bojowego wozu piecho- ty. Zadanie powierzono spółce PSM (Projekt Systems&Management GmbH), stanowiącej wspólne przedsięwzięcie koncernów KMW i Rheinmetall Defence. Aby spełnić trudne do pogodzenia warunki (dobra ochrona, ograni- czona masa i rozmiary) kontrahenci od począt- ku zdecydowali, że nowy wóz będzie w moż- liwie dużym stopniu wykorzystywał osłony modułowe. W fazie projektowania czerpano również z bogatych doświadczeń programów PUMA, Marder 2 oraz NGP-SPz. W ciągu pierw- szych lat poza demonstratorem miało powstać pięć pojazdów prototypowych. Początkowo opracowywaną konstrukcję nazywano Jeżem (Igel) lub Panterą (Panther). Ostatecznie pojazd PSM ochrzczono mianem Pumy. 20 grudnia 2005 roku odbyła się oficjalna pre- zentacja demonstratora. Kompletacja pozosta- łych prototypów zakończyła się w 2007 roku. Wozy te służyły m.in. do prób trakcyjnych, te- stów uzbrojenia i podzespołów pokładowych. Wzięły również udział w próbach poligono- wych, prowadzonych z udziałem przyszłego użytkownika. Wyniki okazały się na tyle uda- ne, że 15 listopada 2007 roku Federalny Urząd i Zaopatrywania (Bundesamt für Wehrtechnik und Beschaffung, w skrócie BWB) podpisał z PSM kontrakt o wartości 3,1 miliarda euro na dostarczenie dla Bundeswehry 405 Pum. W lip- cu 2012 roku, w związku ze zmianami liczebno- ści niemieckich sił zbrojnych, liczbę zamówio- nych maszyn zmniejszono do 350 sztuk. Wśród nich znajdują się 342 bojowe wozy piechoty oraz 8 pojazdów do szkolenia kierowców. Pod koniec 2013 roku koszt programu szacowano na 4,3 miliarda euro. W grudniu 2010 roku BWB otrzymało dwie pierwsze Pumy serii wdrożeniowej, ukoń- czonych w kompletacji bliskiej docelowej. Pojazdy te w widoczny sposób różniły się od prototypów, m.in. zwiększono liczbę kół jezdnych i poprawiono sztywność montażu głównego uzbrojenia. W pierwszym etapie maszyny przedseryjne, obsadzone doświad- czalnymi załogami z ośrodków szkoleniowych Bundeswehry, wzięły udział w intensywnych próbach poligonowych. Nie wszystko prze- biegało jednak bez przeszkód, testy wykazały analiza