Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/729525
pod lufą. Zamek dwuryglowy, ryglowany poprzez obrót w prawo, po wystrzeleniu z magazynka ostatniego naboju zespół ruchomy zatrzymuje się w tylnym położeniu. Po prawej stronie komory zamkowej znajduje się rękojeść przeładowania połączona z tłoczyskiem, poruszająca się podczas strzelania. Mechanizm spustowo-uderzeniowy przystosowany do prowadzenia wyłącznie pojedynczego ognia, z kurkiem obrotowym, zakrytym. Broń wyposażona jest w bezpiecznik nastawny umieszczony w kabłąku spustowym w jego przedniej części. Zasilanie karabinu odbywa się ze stałego magazynka ładowanego przy pomocy dwurzędowego ładownika z dwurzędowym wyprowadzeniem o pojemności 8 naboi. Ładownik wkładany jest do magazynka od góry, po wystrzeleniu z magazynka ostatniego naboju ładownik zostaje automatycznie wyrzucony. Karabin ma osadę drewnianą z kolbą oraz drewnianą nakładkę na rurę gazową. Pod lufą znajduje się zaczep do mocowania bagnetu, na lufie można zamocować nasadkę M7 do miotania granatów nasadkowych. Broń wyposażona w przyrządy celownicze składające się z zamocowanej na lufie muszki oraz przeziernika zamontowanego na górnej powierzchni komory zamkowej. Jedyną wersją specjalną M1 był karabin wyborowy M1C (M1E7) z celownikiem optycznym Lyman M82 (powiększenie 2,5x) lub Weaver M84 (powiększenie 2,2x), tłumikiem płomienia M2 oraz dodatkową skórzaną poduszką T4 na kolbie. W użyciu była także wersja M1D (M1E8) różniąca się montażem celownika. Karabiny US Navy przekalibrowane na amunicję NATO nosiły oznaczenie Mk2 Mod 0. www.fragoutmag.com