Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/915069
tive Materiel Requirement) z roku 1965. Pomimo że oficjalnie program został zatwierdzony 27 kwietnia 1966 przez komitet AMCTC (Army Materiel Command Technical Comittee), należy przyjąć, że prace nad nylonowymi systemami oporządzenia rozpoczęły się w Natick Labs już w 1961 roku. Opracowano wtedy pierwszą wersję plecaka light- weight rucksack wykonaną z nylonu i aluminium, który ważył 3 funty (1,4 kg) w porównaniu do ważącego 7,5 funta (3,4 kg) analogiczne- go plecaka wykorzystywanego wcześniej. Wśród oficerów piechoty US Army, którzy brali udział w testach nowych plecaków pojawiły się wtedy pomysły, że można by znacząco zmniejszyć też masę oporządze- nia M1956, gdyby wykonać je z analogicznych materiałów. W Natick Labs wykonano testowy komplet takiego oporządzenia w 1962 roku i okazało się, że ważył on 3 funty, czyli 1,4 kg w porównaniu do ważące- go 2,3 kg (5 funtów) kompletu oporządzenia M1956. Doświadczenia z pierwszymi nylonowymi elementami oporządzenia zawarto w aneksie A do zapotrzebowania QMR, gdzie określono, że docelowo elementy fighting load powinny ważyć razem do 3,3 funta, czyli 1,5 kg, dla ple- caka przyjęto limit 3 funtów, czyli 1,4 kg. Zastrzeżono też, że – jeśli będzie to możliwe – należy wszystkie elementy z tkaniny wykonywać z nylonu, a stal i mosiądz zastąpić aluminium i tworzywami sztuczny- mi. Już w 1966 roku wyprodukowano kolejne sześć kompletów ny- lonowego oporządzenia wzorowanego na systemie M1956 służących do prezentacji i wstępnych testów. Rok później wyprodukowano 550 kompletów, które służyły do dalszych testów, a część z nich wysłano do Wietnamu. Nylonowe elementy sprawowały się doskonale. Poza zmniejszeniem masy nylonowe i hydrofobizowane oporządzenie nie nasiąkało łatwo, a nawet gdy było zupełnie przemoczone po zanurzeniu w wodzie, to nie zwiększało tak dramatycznie masy jak oporządzenie wykonane z bawełny. Dodatkowo nylon nie mógł zgnić i nie pojawiała się na nim pleśń. Po pierwszych doświadczeniach z nylonowym oporządzeni- em USARV (US Army Vietnam) złożyła w 1968 zapotrzebowanie na wykonanie dużej ilości takich zestawów do użytku w Wietnamie. Pomimo że nie powstały jeszcze żadne ostateczne normy MIL opisu- jące nowy system oporządzenia, który nazywano w dokumentach LLCE (Lightweight Load Carrying Equipment), w 1968 roku wyprodukowano na kontrakty blisko 20 tys. kompletów oporządzenia typu „Limited Procurement" na potrzeby USARV. Dzisiaj wielokrotnie elementy te są nazywane systemem M1967 lub MLCE (Modified/Modernized Load Carrying Equipment). Należy mieć na uwadze, że w momen- cie produkcji elementów LLCE w 1968 żadna z tych nazw nie funk- cjonowała w dokumentach ani nie użyto jej w pieczęciach na wyko- nanych produktach. Nazwa M1967 pojawiła się na produkowanych dopiero w latach 70. pokrowcach na manierkę i czasem losowo na innych elementach. Nazwa MLCE pojawiła się na przełomie lat 80. i 90. w kilku zachodnich książkach o wyposażeniu z okresu wojny w Wietnamie i została sztucznie wymyślona. Warto zapamiętać, że na kontrakty z roku 1968 wyprodukowano jedynie nylonowe pasy, www.fragoutmag.com