Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1055276
Również tutaj główną wartością jest po prostu montaż końco- wy. Do 2018 roku powsta- ło łącznie ponad 2000 wyrzutni oraz ponad 32 000 rakiet wszyst- kich wersji. Fakt tak dużego rozpowszech- nienia ppk Spike nie dzi- wi – jest to bardzo dobra i przemyślana broń, której skuteczność nie budzi wąt- pliwości. Ma ona również wiele, nieoczywistych na pierwszy rzut oka zalet, które powodują, że jedna rodzina ppk potrafi stać się kompleksowym rozwiązaniem dla całych sił zbrojnych. Powyższa tabelka stanowi zaledwie bazę do bardziej wnikliwego przyj- rzenia się obu pociskom i różnym niuansom technicznym, które powo- dują, że dwie bardzo podobne konstrukcje mają jednak zupełnie różne możliwości taktyczne. Wymiary i masa obu systemów są bardzo podobne – nie może zresz- tą być inaczej, skoro oba pociski wywodzą się ze wspólnego programu AAWS-M. Javelin ma większą średnicę, ale zdecy- dowanie mniejsze CLU. Oba pociski mogą być odpalane „z ramienia" lub oparte o improwi- zowane podpórki w terenie. W obu przypad- kach strzelanie na większe dystanse wyma- ga trójnogu. Czemu, zrozumie każda osoba, która usiłowała obserwować poruszający się cel lornetką o małej średnicy optyki i powięk- szeniu ponad 10-krotnym na dystansie 1 km. Dlate- go porównywanie zestawów w tej samej kompletacji pokazuje, że mają w zasadzie identyczne masy z różnicą 3 kg na korzyść najnowszego Javelina. Zarówno FGM-148, jak i Spike mogą być swobodnie przenoszone przez 2-osobową sekcję ppanc oraz mieszczą się w KTO i BWP. Trudno tutaj wskazać jakąkolwiek wyraźną przewagę jednego zestawu nad drugim. Pierwsze istotne różnice widać na poziomie sensorów CLU. Moduł celowniczy Javelina ma masę 7 kg w Block 0 i zaledwie 4,2 kg w Block I, ma też bardzo małe wymiary – jest to zaleta FMG-148. CLU Spike to 10,5 kg, choć cały blok jest nieźle chroniony przed uszkodzeniami mechanicznymi blachą stalową, ergonomia obsługi jest zaś wzoro- wa – kosztem tego są zdecydowanie więk- sze gabaryty. Moduł Javelina mieści dwa celowniki – pomocniczy, prosty, optyczny, o stałym powiększeniu 4-krotnym i polu wi- dzenia 6,4° na 4,8° oraz zasadniczy, składa- jący się z chłodzonej kamery dalekiej pod- czerwieni (IR), która ma 240 detektorów w dwóch rzędach. Szerokie pole widze- nia wynosi 6.11° x 4.58° przy stałym po- większeniu 4-krotnym, a wąskie pole widzenia 2° x 1.5° przy stałym powiększeniu 12-krotnym. Dla celowników IR ważnym parametrem jest zdolność do rozróżniania minimalnych kontrastów temperatur celu i tła. Kontrast ten opisuje się jako ΔT (różnicę temperatur). Dla CLU Javelina jest ona wręcz wzorowa i wynosi zaledwie 0,59°C. Spike ma zdecydowa- nie bardziej rozbudowany moduł CLU. Pierwszym sensorem jest luneta optyczna o stałym powiększeniu 10-krotnym i polu 6° x 4.5°. Po akty- wacji pocisku na tor optyczny opada wyświetlacz OLED, który pokazuje obraz z kamery CCD rakiety. Jest on bardzo dobrej jakości, a dodatkowo istnieje możliwość trzykrotnego powiększenia elektronicznego, co daje finalnie aż 30-krotny zoom. Jej użycie nie wzbudza baterii pocisku oraz nie potrzebuje chłodzenia. W efekcie w warunkach bojowych jest to często wykorzystywany sposób obserwacji i – co ważne – w pełni odwracalny, ponieważ aktywowany tylko w trybie CCD seeker pocisku można prawie dowolną ilość razy dez- aktywować. Drugi sensor to chłodzona kamera IR o 76 800 pixelach i sta- łym zoomie 3,5-krotnym w szerokim polu widzenia 6° x 4.5° oraz stałym zoomie 10-krotnym z możliwością elektronicznego powiększenia 3-krotnego (co daje finalnie aż 30-krotne po większenie obrazu) w wą- skim polu widze- nia – 2° x 1.5°. Minimalna ΔT dla kamery WOJSKA LĄDOWE