Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1073961
Podobnie jak w plecakach ALICE najnowszej generacji, pas ten ma elastyczną sekcję, która doszyta jest do fragmentu taśmy nośnej, natomiast aby pas piersiowy się nie przemieszczał, przewleka się go przez fragment taśmy z klamerką poruszającą się po głównej taśmie mocującej szelkę do worka. W plecowej części FPLIF znajdują się jeszcze dwa istotne detale. Przede wszystkim nowy plecak otrzymał ucho do przenoszenia wykonane z calowej taśmy przyszyte do górnego tylnego wzmocnienia worka. Do wzmocnienia doszyte są też taśmy zakończone „męską" końcówką fastexa, do których podpinało się plecak patrolowy – Pack Patrol, Combat, który mógł stanowić osobny plecak lub pełnić rolę klapy do plecaka FPLIF, co poprawiało szczelność zamknięcia i zwiększało całkowitą objętość plecaka. lecak ack atrol, ombat NSN: 8465-01-286-5356 Norma: MIL-F-44324 – 1 lutego 1988 roku, MIL-F-44324A – 15 kwietnia 1988 roku Plecak patrolowy był elementem składowym ukompletowanego fabrycznie plecaka FPLIF. Oznaczono go tym samym numerem NSN co plecak zasadniczy. Seryjne plecaki FPLIF miały co prawda zamknięcie komory głównej w formie klapy podobne do znanego z plecaków ALICE, ale w założeniach podczas przenoszenia całego ekwipunku duży plecak miał mieć zamontowany na szczycie plecak patrolowy jako klapę, co poprawiało szczelność. Opcjonalnie można było go odłączyć i zabrać ze sobą tylko najniezbędniejszy ekwipunek potrzebny podczas wykonywania zadania. Jednym z ważnych celów, do którego był przystosowany plecak patrolowy, było przenoszenie radiostacji. Plecak swoją formą przypomina nieduży szkolny tornister. Główna komora ma wymiary około 40x40x10 cm, a od zewnętrznej strony naszyta jest kieszeń o wymiarach 30x30x10 cm. ącznie plecak patrolowy zapewnia blisko 25 l pojemności, a pełen plecak FPLIF z zamontowanym plecakiem patrolowym trochę ponad 100 l. Ponieważ plecak patrolowy stanowił klapę FPLIF, ma na trzech krawędziach (prócz tylnej) przedłużenia ścianki, tak aby można było nim objąć górną część dużego plecaka. Na dodatek po obu stronach umieszczone są nylonowe ściągacze, którymi kształt plecaka patrolowego można dopasować do wypakowanego plecaka głównego. Główna komora zamykana jest na zamek błyskawiczny ukryty pod patką. Wewnątrz znajdują się „podwójne plecy" tworzące zamykaną na dwie taśmy z napem kieszeń na wyściółkę z gąbki poprawiającą komfort noszenia na plecach. W środku znajdują się również dwie taśmy calowe z regulowanymi klamrami, umożliwiające stabilne zamocowanie radia. Aby móc korzystać z radia, w lewym, górnym narożniku umieszczono otwór na antenę, przykryty patką zamykaną na rzep. Dodatkowo obok patki umieszczona jest nieduża pętelka z nylonowej taśmy, o którą można zaczepić poskładaną antenę radia. Przednia kieszeń zamykana jest na dwie taśmy z klamrami fastex. Na każdym z boków kieszeni umieszczono po dwie, 2,5-calowe taśmy do mocowania dodatkowych elementów oporządzenia, a na przedniej ściance kieszeni zamontowano cztery fragmenty taśmy calowej, aby móc do niej jeszcze coś przytroczyć. Pod komorą główną także znajduje się podzielony na dwie sekcje fragment taśmy 2,5-calowej, do której można montować elementy wyposażenia. Od wewnątrz górnej części komory głównej umieszczono wzmocnienie z taśmy nylonowej, do którego na tylnej ścianie plecaka doszyte są szelki oraz ucho do przenoszenia. Szelki są bardzo uproszczone, wykonane z nylonowej taśmy calowej, do której doszyte są obszyte woodlandową cordurą i wypełnione gąbką sekcje o szerokości około 5 cm i długości 35 cm. Od góry szelki można regulować za pomocą klamry. Od dołu znajduje się zapięcie typu fastex, przy którym można regulować długość pasków dolnych. Plecak patrolowy do plecaka głównego można zamontować przy użyciu czterech żeńskich końcówek zapięcia fastex umieszczonych w górnej i dolnej części komory głównej. W trakcie produkcji seryjnej kompletny plecak nie przechodził większych istotnych modyfikacji. Zmiany dotyczyły głównie kolorystyki detali. Pierwszy kontrakt - DLA100-91-C-4012 rozpisano 1 października 1990 roku. Plecaki te miały wszystkie nylonowe taśmy, cordurę w dolnej części worka i na pasie biodrowym oraz komin zamknięcia worka w kolorze OG106 (stara oliwka). Następna partia produkcyjna pochodzi z roku 1995, ale nadal produkowana była na kontrakt z 1991 roku. Tutaj plecaki nowsze od starszych można rozróżnić po odcieniu materiałów, gdyż w tamtym czasie stosowano już kolorystykę CG483 (nowsza zieleń). W przypadku taśmy 2,5-calowej charakterystyczna jest czerwona lamówka. 6 września 1995 dodano zmianę tymczasową (interim amendement), która poza głównie formalnymi zapisami wprowadzała konieczność przystosowania plecaka do przenoszenia radiostacji z rodziny SIGNCARS zamiast PRC25/77. Następne kontrakty pochodziły z lat podatkowych 1996, 2001, 2004 oraz 2007. W trakcie produkcji zmieniał się też kolor siatki, z której wykonywano poduszkę na plecach – część była czarna, a część zielona. Ta drobna różnica zależna jest jedynie od producenta i nie może służyć do datowania produkcji. Ostatni kontrakt na plecak FPLIF podpisano 13 listopada 2008 – SPM1C1-07-D-1560. WYPOSAŻENIE