Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1100428
sowanie elementów w PAC911 wygląda na dokładniejsze. Jakość wykonania jest na bar- dzo wysokim poziomie, broń jest też bardzo dobrze spa- sowana. Nie ma widocznych żadnych niedoróbek czy nie- wykończonych (albo słabo wy- kończonych) powierzchni lub krawędzi. Świetne wrażenie sprawiają okładziny chwytu z tworzywa G10, które są ładne i wygodne, a dodatkowo wypro- filowane tak, by ułatwić obsłu- gę przycisku zwalniania ma- gazynka. Wzór, który powstaje przy obróbce okładzin wygląda troszkę psychodelicznie, ale nie można mu odmówić uroku i pewnej elegancji. Stalowe po- wierzchnie chwytu – przednia i tylna – pokryte są drobnym wzorem wydatnie poprawiają- cym pewność trzymania broni i zapobiegającym jej przesu- waniu się w trakcie strzelania. W odróżnieniu od „klasycznej 1911" w dolnej części rękojeści nie ma oczka do zaczepienia smyczy. Także beaver tail jest poza kalibrem) jest rozwiązanie przedniej części zamka oraz żerdzi urządzenia powrotnego. Różnica polega na zlikwidowa- niu łożyska lufy wraz z gniaz- dem żerdzi – nie ma to istot- nego (zauważalnego) wpływu na funkcjonowanie pistoletu podczas strzelania, ale za to za- sadniczo zmienia sposób jego rozkładania. SVRN-owską 911 rozkłada się bowiem z użyciem narzędzi, a dokładniej klucza imbusowego, którym należy wykręcić przednią część żerdzi sprężyny (tuleję), by móc zde- montować lufę i samo urządze- nie powrotne. Jest ona mniej więcej dwukrotnie dłuższa niż w oryginale i nie jest blokowana w zamku poprzez łożysko lufy – w tej konstrukcji łożyska nie ma, za to całe urządzenie po- wrotne składa się z czterech, a nie z trzech części (żerdź sprężyny składa się bowiem z dwóch elementów). W naszej ocenie oryginał rozkłada się jed- nak łatwiej i bez użycia narzę- dzi, choć z drugiej strony spa- www.fragoutmag.com