Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1128562
241 przechyłowe, całość zapewnia jednostce dużą stabilność, również przy wyższych stanach morza. Tak skomplikowany układ napędowy zastoso- wano po to, by jednostka była w stanie osiągnąć prędkość maksymalną wynoszącą ponad 30 węzłów. Z tego powodu taka konfiguracja siłowni charakterystyczna jest dla jednostek bojowych, choć również w przy- padku tych ostatnich kilka lat temu pojawia się tendencja konfiguro- wania napędu w oparciu jedynie o tańsze i bardziej ekonomiczne silniki wysokoprężne. Taką drogą poszli np. projektanci duńskich fregat typu Iver Huitfeldt czy niemieckich korwet typu K-130. Docelowa konfiguracja układu napędowego jest zbieżna z pierwotnymi planami dotyczącymi korwety wielozadaniowej, niestety nie można tego samego powiedzieć o wyposażeniu radioelektronicznym i uzbrojeniu jednostki. To właśnie w jego zakresie zaszły największe zmiany w stosunku do oryginalnych planów, co istotne konfiguracja uzbrojenia i wyposażenie zmieniała się wielokrotnie na przestrzeni lat. Poniżej postaramy się przedstawić kil- ka wariantów, które były rozpatrywane w przypadku „Ślązaka". Pierw- szy wariant uzbrojenia został zaprezentowany w styczniu 2000 roku, jeszcze przed położeniem stępki pod jednostkę. Zaczynając od dziobu, uzbrojenie miało składać się z: uniwersalnej armaty morskiej Bofors 57 Mk 2 , 8-komorowej wyrzutni Mk 41 w wariancie Self Defense, przeno- szącej 32 pociski przeciwlotnicze ESSM Block 1, dwóch poczwórnych wyrzutni przeciwokrętowych kierowanych pocisków rakietowych Harpo- on, dwóch umieszczonych w nadbudówce wyrzutni lekkich torped ZOP MU-90 Impact oraz posadowionego za kominem, na dachu nadbudówki rakietowego systemu obrony bezpośredniej Mk 49 RAM. Zestaw senso- rów radiolokacyjnych miał obejmować trójwspółrzędną wielofunkcyjną stację radiolokacyjną Saab Sea Giraffe, polski radar morski CRM-200 oraz dwa kombinowane radarowo-optyczne systemy kierowania ogniem Opis techniczny Opisując okręt patrolowy Ślązak, warto pamiętać o tym, że wymienio- ne wyżej zmiany koncepcji i braki w finansowaniu spowodowały duży rozdźwięk pomiędzy pierwotnym kształtem jednostki, a tym, jaki okręt finalnie otrzyma Marynarka Wojenna RP. Projekt Ślązaka w prostej linii wywodzi się z mającej swoje korzenie jeszcze w latach 80. ubiegłego wieku filozofii MEKO (Mehrzweck-Kombination), oznaczającej okrę- ty modułowe. Autorem linii projektowej MEKO jest niemiecki koncern stoczniowy Blohm+Voss. Wśród klas okrętów konstruowanych wedle tej koncepcji można znaleźć jednostki patrolowe, korwety oraz fregaty. Z biegiem lat linia projektowa ewoluowała i obecnie składa się z dwóch głównych gałęzi, mniejszych jednostek budowanych w oparciu o pro- jekt MEKO A-100 oraz większych, których podstawą jest projekt MEKO A-200. Jako bazę dla programu Gawron wybrano właśnie tę pierwszą konstrukcję. Po zaadaptowaniu do specyficznych polskich wymagań powstała jednostka, której długość wynosi 95 metrów, szerokość 13.5 metra, a zanurzenie 3.6 metra i ma mieć 2100 ton wyporności pełnej. Autonomiczność okrętu szacuje się na 30 dni, zasięg przy ekonomicznej prędkości 14 węzłów szacowany jest na 4 000 mil morskich, dla pręd- kości maksymalnej spada on do 1 000 mil. Jednostka jest też zdolna do odtwarzania swojej gotowości w morzu – RAS (Replenishment at Sea). Załogę jednostki ma docelowo tworzyć 74 oficerów i marynarzy. Okręt wyposażono w stosunkowo skomplikowany i zaawansowany system napędowy pracujący w układzie CODAG (Combined Diesel and Gas Turbine). Tworzą go dwa silniki wysokoprężne MTU 12V595TE90, z których każdy generuje moc 3240 kW. Drugim elementem układu jest pojedyncza turbina gazowa mocy szczytowej General Electric Avio LM-2500 o mocy 25 000 kW. Całość spina przekładnia redukcyjna MAAG Gear Zamech 3CODAG-285, która przekazuje moc na dwa wały napędo- we zakończone dwoma 5-łopatowymi śrubami nastawnymi. Za gene- rowanie energii elektrycznej dla systemów uzbrojenia, elektronicznych i ogólnookrętowych jednostki odpowiada siłownia pomocnicza mająca cztery generatory MTU 12V183TES2, z których każdy zdolny jest do wygenerowania 600 kW. Za manewrowanie okrętem odpowiedzialne są dwa stery uzupełniane wysuwanym pędnikiem azymutalnym Schot- tel. „Ślązak" ma również aktywne stabilizatory przechyłów oraz stępki www.fragoutmag.com