Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1128562
nego użytku moduł celowniczy z chwytem przednim, oporą dla ramienia i modułem spustowym, a także jednorazową rurę-wrzutnię kalibru 60 mm oraz nadkalibrowy granat o średnicy 110 mm z głowicą kumulacyjną. W pozycji transportowej wyrzutnia z granatem waży 10,5 kg i mierzy 1223 mm długości, najbardziej zaawansowany celownik (Dynarange) waży zaś 3,8 kg. Z celownikiem optoelektronicznym zasięg ognia do celów ruchomych ma wynosić 600 m, choć realnie sięga on około 400 m, co i tak jest wartością bardzo dużą jak na tę klasę broni. Minimalna odległość użycia wynosi zaledwie 14 m, a prawidłowa eksplozja głowi- cy gwarantowana jest nawet przy uderzeniu w pancerz pod kątem 75° (15° od poziomu). Bardzo zaawansowana jest głowica – jej ładunek za- sadniczy wyposażono w ładunek kumulacyjny o średnicy wkładki około 105 mm. Dzięki optymalizacji przesłony kumulacyjnej oraz nowym ro- dzajom materiałów wybuchowych pokonuje ona ponad 900 mm RHA, czyli prawie 8,6 kalibrów wkładki – jest to bardzo duża wartość. Dodat- kowo strumień kumulacyjny ma bardzo wysoką prędkość, co umożliwia pokonywanie pancerzy NERA, ERA i SLERA opracowanych aż do okolic milenium. Ładunek zasadniczy poprzedzony jest wysuwaną sondą z za- palnikiem i prekursorem, który ma charakter nieinicjujący, choć są też dostępne inne, klasyczne, rozwiązania. W pozycji transportowej sonda jest schowana we wnętrzu czepca balistycznego i częściowo wkładki kumulacyjnej zasadniczego ładunku. Jest to też pozycja, która pozwala na użycie broni przeciw lekkim celom i budynkom. Dochodzi wtedy do za- burzenia formowania strumienia kumulacyjnego, zaś cała głowica działa jak zwykła głowica burząca. Na ile skuteczna jest głowica PzF-3IT600? Nieco światła na jej możliwości rzuciła pewna prezentacja upubliczniona w Korei Południowej, a która ewidentnie jest materiałem firmy Dynamit Nobel GmbH. Zawiera ona szereg danych na temat skuteczności tej bro- ni na czele z tym, że była ona zaprojektowana do pokonywania pance- rza T-80U. Mimo że zdjęcie czołgu z tej prezentacji przedstawia T-72B z Kontaktem 1 (sic!), to już uproszczone szkice pokonywanych osłon na kolejnym slajdzie nie pozostawiają wątpliwości – przedstawiają one do- kładnie kompozycje kadłuba i wieży T-80U z produkcji od 1988 roku(!). Jak dobra była ta osłona? Grubość sprowadzona pancerza wieży dla kąta 30° od osi podłużnej wynosiła do 550 mm. Dla 0° – około 740 mm. Z prawej i lewej strony wieży były uformowane dwie komory na pancerz specjalny – każda z nich o szerokości około 260 mm. Pod kątem 30° od osi podłużnej wieży składał się on z 30 mm luki powietrza, a następnie z dwóch 40 mm warstw ceramiki zamkniętych w 25 mm płytach stalo- wych, z czego płyta tylna pakietu miała 50 mm grubości. Całość kończyła 50 mm płyta bardzo wysokiej twardości. Szacunkowo kompozycja taka zapewniała około 460 mm przeciw amunicji podkalibrowej oraz 550 mm przeciw amunicji kumulacyjnej. Również tutaj właściwym jest podanie pewnego zakresu odporności, który, uwzględniając ustawienie skosem ku tyłowi czoła wieży, wynosiłby do 630 mm przeciw amunicji kinetycznej oraz do 750 mm przeciw kumulacyjnej. Całość ekranowana jest kaseta- mi ERA 4s22 Kontakt 5. Niemiecki granatnik jest zatem w stanie poko- nać frontalnie (!) opancerzenie wieży i kadłuba tego czołgu. Dotyczy to zresztą nie tylko T-80U (Ob.219AS), lecz także T-80UD (Ob.478BE), T-72B model 1989 (Ob.184) i T-90S (Ob.188). Można zatem uznać, że dzięki świetnej głowicy kumulacyjnej wszystkie czołgi powstałe w ZSRR i Rosji (w tym ich modernizacje) były podatne od frontu na ogień PzF-3IT600. Pewne niejasności dotyczą T-90A (Ob.188A1), dopiero najnowszy T-90M (Ob.188M) wydaje się zaś być zabezpieczony przed „niemiecką pięścią". Jak widać piechota Bundeshwery dysponuje naprawdę skutecznym orę- żem, choć sytuacja, w której ręczny granatnik ppanc. może od frontu sku- tecznie zwalczać czołgi w rejonie ich najgrubszego pancerza jest dość kuriozalna, ale fakt pozostaje faktem – co do metody ataku na wskroś „klasyczny" PzF-3IT600 dzięki efektywnej głowicy może zwalczać ponad 95% czołgów będących w służbie w Rosji. Oprócz bardzo skutecznej WOJSKA LĄDOWE