Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1162130
dużo celniejsze – na tym samym dystansie CEP dla nich to 7 m, ale już z komputerem balistycznym oraz aktualnymi danymi meteorologicznymi wynosi tylko 42 m. Jak skuteczny jest ogień 120 mm moździerzy? Najpierw trzeba określić definicję niszczenia i obezwładnienia celu. Niszczenie celu (ang. destruction) - polega na zadaniu przeciwnikowi strat (uszkodzeń), w wyniku których utraci on całkowicie swoją zdolność bojową prow- adzącą do wyeliminowania go z walki. Aby uważać cel grupowy za zniszczony, nadzieja matematyczna strat bezpowrotnych w ludziach i sprzęcie celu grupowego powinna przekraczać 30%, a prawdopo- dobieństwo trafienia celu pojedynczego (nieobserwowanego) – 50% Obezwładnianie celu (ang. neutralization) polega na zadaniu przeci- wnikowi takich strat i stworzeniu ogniem takich warunków, które na pewien czas pozbawią go zdolności bojowej, ograniczą lub uniemożli- wią wykonanie manewru, pozbawią zdolności dowodzenia i kierowania wojskami, prowadzenia rozpoznania lub wykonywania innych zadań. Przyjmuje się obecnie, że nadzieja matematyczna strat warunkują- cych obezwładnienie celu grupowego powinna wynosić od 10 do 30% 1 . Zgodnie z amerykańskimi podręcznikami ATTP 3-21.90/MCWP obez- władnienie celu wielkości plutonu wymaga następującej liczby pocisków moździerzowych HE kalibru 120 mm: Ä ciężarówki – 5 sztuk, Ä czołgi i BWP – 35 sztuk(!), Ä piechota w otwartym terenie – od 4 do 12 sztuk, zależnie od tego, czy pluton atakuje, czy broni się, Ä piechota w lesie lub dżungli – od 10 do 25 pocisków, z zastrzeżeniem jak powyżej. Ostrzał należy powtórzyć po pewnym czasie – tutaj krajowe opracowa- nia wprost podają, że doświadczenia z działań bojowych wskazują, że czas na odtworzenie zdolności bojowej przez obiekt po zakończeniu prowadze- nia ognia zależy od poziomu zadanych strat i wynosi zazwyczaj nie mniej niż 4 minuty. Średnio jednak przy stratach w granicach 10 – 30% różne cele mogą odtworzyć zdolność bojową w czasie około 15 – 30 minut. Oczywiście na skuteczność ognia wpływ ma wiele czynników, na czele z rozwiązaniami stosowanymi w amunicji, ale nie tylko – przykładem może być warstwa śniegu gruba na metr, która redukuje aż do 80% jej skuteczność, podobnie jak sypki piasek. Podłoże skaliste wzmaga z kolei skuteczność ostrzału poprzez tworzenie dodatkowych odłamków z ka- wałków skał. Oprócz amunicji cargo (ang. double purpose improved con- ventional munitions, DPICM) najbardziej skuteczne jednak jest używanie amunicji z zapalnikiem pozwalającym na eksplozję nad celem – wraz z warstwą kuleczek stalowych zatopionych między skorupą pocisku a materiałem wybuchowym pozwala to na zwiększenie skuteczności wobec przeciwnika będącego w ugrupowaniu marszowym na odkrytym te- renie aż pięciokrotnie w porównaniu do amunicji HE z zapalnikami kontak- towymi. Względem piechoty w ukryciu wzrost skuteczności wynosi 40% choć wobec okopanej – zaledwie 10%. Warto mieć też na uwadze, że tego typu eksplodująca amunicja wymusza „zaleganie" (tj przerwanie ruchu i lub prowadzenia ognia) praktycznie u wszystkich żołnierzy znajdujących się w promieniu 65 m od punktu detonacji i dodatkowo u połowy żołnier- zy będących w odległości 125 m. Powyższe dane dotyczą amerykańskiej amunicji M933, schodzącej powoli z wyposażenia SZ USA. dużo celniejsze – na tym samym dystansie CEP dla nich to 7 m, ale już Ostrzał należy powtórzyć po pewnym czasie – tutaj krajowe opracowa- POJAZDY