Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1246440
artykułuje konieczność przeprowadzenia ich ograniczonej moderni- zacji. Podobnie jak w przypadku fregat F-100 obecnie można jedynie mówić o pożądanym przez dowództwo floty zakresie modernizacji. Jej zakres miałby objąć wyposażenie łączności, systemy dowodzenia oraz podobne jak w przypadku Juana Carlosa dozbrojenie w zdalnie sterowane systemy artyleryjskie małego kalibru i przeciwlotnicze sys- temy rakietowe bardzo krótkiego zasięgu. Niezbędnym uzupełnieniem trzech hiszpańskich jednostek desantowych są okrętowane na ich pokładach barki desantowe. Armada Espanola dysponuje obecnie 10 jednostkami typu LCM-1E które weszły do służby w hiszpańskiej flocie w latach 2001 – 2015. Komponent przeciwminowy Armada Española dysponuje obecnie sześcioma niszczycielami min typu Segura. Jednostki te są owocem planu ALTAMAR, który w począt- kowym stadium zakładał pozyskanie ośmiu nowych niszczycieli min, które miały zastąpić w stosunku 1:1 starsze jednostki. Ostatecznie w ramach dwóch transz powstało sześć okrętów. Pierwszy okręt serii, Segura, zasilił skład hiszpańskiej floty w 1999 roku, natomiast ostatnia z sześciu jednostek, Tajo, 6 lat później, w 2005 roku. Odpowiedzialna za konstrukcję okrętów państwowa stocznia Izar w celu zmniejszenia kosztów oraz skrócenia czasu potrzebnego na zaprojektowanie jedno- stek sięgnęła po sprawdzony projekt brytyjskich niszczycieli min typu Sandown. Obecnie szóstka jednostek pełni aktywną służbę w hisz- pańskiej flocie, stanowiąc również często skład natowskiej grupy przeciwminowej SNMCMG 2. Wiek jednostek oraz ich stan techniczny predysponują je do dalszej wieloletniej służby. Rozważane są wyposa- żenie okrętów w nowy typ przeciwminowych pojazdów bezzałogowych oraz wymiana uzbrojenia artyleryjskiego na nowe zdalnie sterowane stanowiska. Okręty wsparcia bojowego Za wsparcie działań hiszpańskich okrętów działających w oddaleniu od macierzystych baz poprzez zaopatrywanie ich w morzu w pali- wo i zapasy „suche" odpowiedzialne są dwa „okręty wsparcia bojo- wego" (Buque de Aprovisionamiento en Combate). Pierwszy z nich Pacino, wprowadzony został do służby w 1995 roku, drugi Cantabria w 2010 roku. Obecnie hiszpańska flota planuje pozyskanie pojedyn- czej nowej jednostki tej klasy, która zastąpiłaby w linii mający obec- nie już 25 lat Pacino. Aby uniknąć wzrostu kosztów, projekt nowego zaopatrzeniowca miałby zostać oparty na zmodyfikowanych planach Cantabrii. Jednostki patrolowe Hiszpańska flota, wspólnie z Guardia Civil odpowiada za działania patrolowe na akwenach wokół Półwyspu Iberyjskiego, a także w po- łożonych dalej rejonach zainteresowania Armada Española. Istnieje geograficzny podział rejonów odpowiedzialności pomiędzy obie for- macje – w gestii floty pozostają takie działania prowadzone na pełnym morzu, natomiast Guardia Civil prowadzi takie działania na akwenach przybrzeżnych. Z tego powodu na stanie Armada Espanola pozostają głównie duże, pełnomorskie jednostki patrolowe należące obecnie do czterech typów. W służbie Armada Española pozostają następujące jednostki: - dwie ostatnie jednostki typu Discubierta, służące pierwotnie jako korwety, na początku obecnego wieku pozbawione części uzbrojenia i przeklasyfikowane na jednostki patrolowe. Swoją służbę w takim charakterze rozpoczęły w 2004 roku. Jednostki stacjonują w Kartage- nie;- cztery wprowadzone do służby w latach 1991 – 1992 okręty typu Serviola, stacjonujące w Ferrolu;- trzy patrolowce typu Chileru, które zasiliły skład hiszpańskiej floty w latach 1997 – 2004 i stacjonują w Kartagenie;- sześć patrolowców typu Meteoro. Od kilku lat trwa proces zastępowania star- szych patrolowców właśnie przez okręty tego ostatniego typu. Jednym z najnowszych na- bytków hiszpańskiej floty są jednostki pa- trolowe BAM (Buques de Acción Marítima), nazywane też, od imienia pierwszego okrę- tu typem Meteoro. Jednostki są owocem datowanego na początek pierwszej dekady XXI wieku, planu sformowania sił FAM (Fu- erza de Action Marina), których zadaniem jest ochrona interesów morskich Hiszpanii, szeroko pojęta działalność patrolowa i inter- wencyjna oraz zwalczanie przemytu. Z tego powodu podstawowym składnikiem nowej formacji miały być zaprojektowane z dokład- nym uwzględnieniem powyższych zadań peł- nomorskie jednostki patrolowe. Początkowe plany zakładały pozyskanie łącznie 10 no- wych patrolowców, które miały zastąpić 12 starszych jednostek, czyli cztery okręty typu Serviola, trzy typu Alboran i pięć przekwali- fikowanych na patrolowce korwet typu Di- scubierta. W oparciu o projekt BAM powstać miało również sześć kolejnych jednostek o innym profilu zadań: trzy okręty oceano- graficzne, jedna jednostka przeznaczona do ratowania załóg okrętów podwodnych, okręt dowodzenia siłami przeciwminowymi oraz okręt rozpoznania radioelektronicznego. Ostatecznie, na obecną chwilę te ambitne plany nie zostały w całości zrealizowane, a w służbie znajdują się tylko okręty w pier- wotnym, patrolowym wariancie. Zostały one wyprodukowane w dwóch seriach: - pierwsza obejmuje cztery jednostki, Meteoro, Rayo, Relámpago i Tor- nado, wprowadzone do służby w latach 2011 – 2012; - druga dotyczy dwóch kolejnych okrętów: Auduaza, przekazanego flo- cie w 2018 roku oraz Furrora, który zasilił skład tej formacji w 2019 roku. Wszystkie okręty zostały skonstruowane przez koncern Navantia, w stoczniach w San Fernando i Ferrolu. Obecnym miejscem stacjono- wania pierwszej czwórki jest Las Palmas na Wyspach Kanaryjskich, www.fragoutmag.com