Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1246440
BWP M2A2 Bradley BWP M2A2 Bradley pod kątem ich lokalnych uwarunkowań, takich jak struktura i liczebność plutonów piechoty, dostępność środków ppanc oraz broni wsparcia na szczeblu kompania – batalion, obowiązująca taktyka, zasobność portfela czy udział w konfliktach zbrojnych. Dlatego wspomniana zmiana nie może być postrzegana jednoznacznie negatywnie, jeżeli była efektem świadomie przyjętego modelu, jak np. w Niemczech, ponieważ można było dostosować do niej cały „system" – od wyposażenia indywidualnego żołnierzy, przez uzbrojenie pojazdów, aż po broń wsparcia. Gorzej, jeżeli metamorfoza taka następowała przy okazji redukcji liczebności sił zbrojnych i przypadkowych reform, np. w naszym kraju, ponieważ efektem jest spadek liczebności drużyn piechoty zmechanizowanej i jednocześnie brak kompensacji tego za pomocą wzrostu siły ognia BWP. W połączeniu z słabym nasyceniem bronią ppanc oraz wsparcia powoduje to znaczący spadek skuteczności całego systemu. Dwiema podstawowymi kwestiami są: wybór układu konstrukcyjnego wieży BWP oraz uzbrojenia głównego. Jaka wieża? Wybór układu konstrukcyjnego wieży jest jednym z najtrudniejszych, przed którym stają twórcy wymagań taktyczno-technicznych, a następnie inżynierowie starający się owe wymagania spełnić. Generalnie systemy wieżowe we współczesnych BWP możemy podzielić na cztery zasadnicze kategorie: jednoosobowe, dwuosobowe, zdalnie sterowane typu otwartego, zdalnie sterowne typu zamkniętego. Wieże jednoosobowe są obecnie znikającym rodzajem – poza Francją (DRAGAR) i egzotyczną kooperacją słowacko-białoruską (wieża 2A42 Cobra) nowe propozycje tej klasy (np. Rheinmettal E8) nie przyjęły się. Powodem jest oczywiste przeciążenie zadaniami pojedynczego załoganta wieży oraz braki świadomości sytuacyjnej dowódcy pojazdu. Dominującym typem są klasycznie wieże załogowe z dwuosobową obsadą. Z powodu pewnych ich wad w wielu nowych konstrukcjach (SPz Puma, Kurganiec-25, Tulpar,) zwrócono się ku zdalnie sterowanym systemom wieżowym (ZSSW). Można je podzielić ze względów konstrukcyjnych na systemy typu otwartego (takie jak izraelskie RCWS-30 lub UTD-30, gdzie występuje brak skorupy wieży) oraz systemy typu zamkniętego (takie jak Rheinmettal Lance, wieża Spz Puma, lub turecki Mizrak-30, w których całość mechanizmów chroniona jest pancerzem skorupy wieży). Interesującą koncepcję zaprezentowali Rosjanie – bezzałogowa wieża Bumerang-BM z Tuły ma układ „półotwarty", gdzie elementy SKO, aktywny system ochrony oraz dwa bloki zdwojonych ppk znajdują się poza skorupą wieży, ale już systemy stabilizacji, napędy wieży, www.fragoutmag.com