Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1246440
Formacje najemne powróciły w średniowieczu. Po zdobyciu Kon- stantynopola przez uczestników IV krucjaty doszło do podziału Cesarstwa Bizantyjskiego na szereg mniejszych organizmów państwowych. Długotrwałe konflikty pomiędzy poszczególnymi częściami Cesarstwa Łacińskiego i brak możliwości rekrutowania miejscowych mieszkańców (do waleczności których wątpliwości mieli jeszcze bizantyjscy cesarze) powodowały zapotrzebowa- nie na wykwalifikowaną siłę zbrojną, funkcjonującą niezależnie od powiązań feudalnych. Grecja po IV krucjacie była terytorium niespokojnym, ale znacznie bliższym i bezpieczniejszym niż Ziemia Święta w czasach Królestwa Jerozolimskiego. Jednocześnie, podobnie jak królestwo krzyżowców, oferowała szanse wzboga- cenia się i zrobienia kariery, stąd wielu europejskich awanturni- ków swoje pierwsze kroki stawiało na tym obszarze. W 1302 roku żołnierze Kompanii Kastylijskiej w wyniku pod- pisania pokoju w Caltabellota, pomiędzy ich dotychczaso- wym pracodawcą, Fryderykiem II, aragońskim władcą Sycylii a Andegawenami, zostali zmuszeni do porzucenia służby i znale- zienia nowego źródła zarobku. Pod wodzą byłego templariusza i awanturnika, Rogera de Flor, kompania została wy- najęta przez cesarza bizantyjskiego An- dronika II Paleologa. Był to początek istnienia najemnych oddziałów funkcjonujących jako organizacje de facto gospodarcze wyspecjali- zowane w prowadzeniu działań wojennych. W następnych latach niespokojna Europa targana konfliktami stała się polem do działania kolejnych organizacji tego typu, pro- wadzonych przez ludzi znanych najlepiej pod włoskim określeniem „kondotierów" (wł. condottiero – dosł. kontraktor, również wódz). Organizacje takie jak Wielka Kompania (złożona z 3000 weteranów wojen włoskich, przeważnie niemieckiego pochodze- nia), Biała Kompania (złożona z weteranów wojny stuletniej), Compagna della Stella, Compagna della Rosa, oraz Kompania św. Jerzego, które pod wodzą Antonio de Barbiano stały się swo- istą akademią dla wielu wybitnych dowódców (Muzio Attendolo, Braccio da Montone, Ugolotto Biancardo, Jacopo dal Verme, Facino Cane, Ottobuono de' Terzi). Dzięki zdobytemu doświadczeniu i wykształceniu opartemu na podręcznikach pochodzących z czasów starożytnego Rzymu oraz specyficz- nych warunków gospodar- czo-prawnych (łatwy dostęp do wy- kwalifiko- www.fragoutmag.com