Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1323556
także siły centralnej jednostki kontrterrorystycznej austriackiej policji – EKO Cobra. Pojawiły się także informacje o skierowaniu do Wiednia pododdziałów wojskowej jednostki specjalnej Jagdkommando. Analizując reakcję policji, warto zwrócić uwagę na kilka czynników. Podobnie jak w przypadku wielu innych zdarzeń, początkowo istniało podejrzenie, że sprawców jest więcej. Nie może to dziwić – stres, panika, chaos sprawiają, że relacje naocznych świadków wydarzeń nie zawsze oddają rzeczywisty ich przebieg. Stąd też celowe, do chwili wykluczenia udziału innych osób, masowe przeszukiwanie miasta. Na uwagę zasługuje także szybka i sprawna polityka informacyjna wiedeńskiej policji. Oprócz przekazania przez media – w tym portale społecznościowe – informacji o zagrożeniu i wezwania do pozostawiania w domach, zaapelowano także o to, by nie upowszechniać filmów przedstawiających atak, lecz przesyłać je policji. Sam przebieg akcji kontrterrorystycznej wykazuje daleko idące podobieństwa do działań podejmowanych w innych państwach Europy. Szybkość reakcji nasuwa skojarzenia z zamachem na moście London Bridge w roku 2017, gdy w bardzo podobnym czasie – ośmiu minut uzbrojeni policjanci zdołali wyeliminować zagrożenie ze strony terrorystów. Zamach w Wiedniu, podobnie jak inne zdarzenia z ostatnich lat, pokazuje bowiem ciągłość innego trendu. Ciężar prób powstrzymania sprawcy spoczywa na barkach first responders, czyli funkcjonariuszy przybywający jako pierwsi lub jedni z pierwszych, wspieranych przez przybywające stopniowo na miejsce siły wsparcia. Nie ma bowiem czasu, aby, jak to miało miejsce w przeszłości, podjąć działania dopiero wtedy, gdy na miejsce przybędą wyspecjalizowane siły. Ich użycie zostałoby poprzedzone negocjacjami lub przynajmniej ich próbami oraz zebraniem informacji o miejscu i okolicznościach zdarzenia, sprawcach i ofiarach. Jednostki kontrterrorystyczne oraz inne siły policji (jak etatowe pododdziały zwarte) w takich sytuacjach używane są w dwóch zasadniczych przypadkach. Jeden to działania pościgowe i poszukiwanie sprawców – prawdziwych lub domniemanych. Do takiej sytuacji doszło w Wiedniu, a wcześniej na przykład w Bostonie. Drugi przypadek dotyczy sytuacji z zakładnikami, czy też raczej ofiarami czekającymi na egzekucję. Do takiego zdarzenia doszło w 2015 roku w sali koncertowej Batalcan oraz w Orlando w 2016 roku. Także www.fragoutmag.com