Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1393979
Genezy prac nad ZSSW-30 należy szukać w perypetiach programu Rosomak, które zostały opisane w poprzednich numerach FRAG OUT!. Przypominając – program ten był sukcesem głównie dla żołnierzy operujących na polu walki w pewnym bardzo specyficznym (misyjnym) kontekście, zaś krajowa część była mocno niejednoznaczna – dobre aspekty (np. sukces polonizacji Patrii AMV) mieszały się z obszarami wyjątkowo problematycznymi, jak np. brakiem systemowości całego programu KTO zawinionemu przez gestorów czy też właśnie pewnymi bolączkami wież Hitfist-30P. Należy jednak wyraźnie zaznaczyć, że per se sama wieża Hitfist-30P nie jest zła – w kwestii budowy oraz uzbrojenia głównego Hitfist- 30P jest dość udanym produktem. W porównaniu z konstrukcjami zagranicznymi równymi jej wiekiem można uznać, że nie odstaje na minus od średniej rozwiązań w tej klasie. Niestety należy pamiętać, że została ona zaprojektowana w 1986 roku z założeniem uzbrojenia w broń znacznie mniejszego kalibru, zaś dodatkowo decyzje w polskim MON wpłynęły na jej zubożenie w stosunku do pierwotnych propozycji. Na to nałożyły się afgańskie modernizacje oraz tzw. polska specyfika, które zaowocowały wspomnianymi w poprzednich artykułach pewnymi problemami, które sukcesywnie starano się rozwiązywać. Oczywistym ograniczeniem przy tych próbach był brak pełni praw intelektualnych do produkowanych na licencji włoskich wież. W efekcie każda próba modernizacji Hitfistów-30P była utrudniona i kosztowna z racji konieczności uzgadniania i opłacania zmian podmiotom zagranicznym. Obecnie można z całą odpowiedzialnością napisać, że Zdalnie Sterowany System Wieżowy 30 (ZSSW 30) jest najbardziej zaawansowanym produktem polskiego przemysłu zbrojeniowego i wynikiem konsekwentnie prowadzonych przez siedem lat prac rozwojowych. Mimo opracowania bez wcześniejszych doświadczeń na tym polu możliwości nowej wieży pozytywnie zaskakują i od razu plasują ją w ścisłej światowej czołówce. Jest to efekt nie tylko wspomnianej wcześniej konsekwencji, ale i synergii prac konsorcjum Huty Stalowa Wola i Grupy WB, która pozwoliła na stworzenie bardzo udanej wieży bezzałogowej. www.fragoutmag.com