Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1393979
jednostek. Te pierwsze obejmowały pozyskanie dwóch okrętów typu A26 nowej generacji, które zastąpić miały dwa Väster- götlandy. Ich uzupełnieniem miały być dwa z trzech obecnie posiadanych jednostek typu A19, to właśnie z tego powodu modernizacji poddano tylko dwa. Realizacja powyższych pla- nów oznaczała, że szwedzka flota podwodna, redukując swój potencjał z pięciu do czterech jednostek, może w dogodnym dla siebie momencie wycofać jeden z okrętów typu A17 (który zgodnie ze szwedzkimi doniesieniami już od pewnego czasu znajdował się z rezerwie), druga jednostka typu A17 zostałaby wycofana w momencie otrzymania pierwszego okrętu nowej generacji typu A26. To właśnie ta sytuacja zwróciła uwagę pol- skiego MON poszukującego sposobu na szybkie pozyskanie kolejnych „pomostowych" okrętów podwodnych, które pozwo- liłyby na wzmocnienie potencjału dOP. Szwedzka propozycja obejmowała sprzedaż dwóch używanych okrętów podwodnych typu A17. Dla strony szwedzkiej zalety negocjowanego porozu- mienia nie sprowadzałyby się jedynie do kwoty otrzymanej za i tak przeznaczone do wycofania jednostki – potencjalna sprze- daż oznaczałaby również spory zastrzyk finansowy dla grupy SAAB, która miała być wykonawcą prac modernizacyjnych. Choć szczegółowa lista prac pozostaje tajemnicą, to wiadomo, że ich zakres miałby być bardzo szeroki, bowiem poza oczywi- stą koniecznością dostosowania systemów łączności i kryp- tograficznych do standardów obowiązujących w NATO miałby również obejmować nowe uzbrojenie torpedowe i minowe, nowy system walki, sensory czy wymianą systemu napędowego AIP opartego na silnikach Stirlinga. MARYNARKA WOJENNA