Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1393979
są zawsze tankowania wykonywane przez Stratotankery z 100th Air Refueling Wing z Mildenhall, które w wydatny sposób zwiększają promień operacyjny bombowców. Co istotne – do tej pory praktycznie nigdy nie zdarzała się sytuacja, by samoloty operowały z innej bazy niż Fairford (okazjonalnie odwiedzały pokazy lotnicze w Wielkiej Brytanii czy Czechach, ale trudno tutaj mówić o wylotach operacyjnych; dodatkowo w przypadku B-2 przeprawa przez Atlantyk odbywała się często w oparciu o lotnisko Lajes Field na Azorach). Dodać należy, że od czasu do czasu misje europejskie wykonywane były bezpośrednio z baz macierzystych, ze wsparciem samolotów tankowania powietrznego. Pierwsza tegoroczna edycja Bomber Task Force Europe przebiega jednak według zupełnie odmiennego schematu. Po raz pierwszy w historii B-1B zostały w lutym przebazowane do bazy Królewskich Norweskich Sił Powietrznych w Oreland (cztery samoloty z 7. Skrzydła Bombowego z Dyess – a konkretniej z 9 Eskadry Bombowej, która w czasie relokacji otrzymuje człon „Ekspedycyjna"). Jak nietrudno zgadnąć, chodzi o wzrastające napięcie w rejonie topniejących lodów Arktyki. Norweska baza leży bliżej obszaru potencjalnego konfliktu, a mając na uwadze nowe możliwości przeciwokrętowe samolotu pozwala na lepsze „obsługiwanie" strategicznego przesmyku GIUK (Greenland – Island-United Kingdom) będącego tradycyjną bramą na Atlantyk dla rosyjskiej Floty Północnej. Dzięki przećwiczeniu wykonywania zadań z Oreland bombowce uzyskały dodatkową pozycję na liście ewentualnych baz operacyjnych zwiększając swoją elastyczność i mobilność. Początkowo misje przebiegały według normalnego schematu – dalekie wyprawy z towarzystwem(Amerykanie nie używają słowa przechwycenie przy tej okazji – raczej integracja) sojuszniczych samolotów myśliwskich jak choćby ta z 3 marca gdy B-1 przeleciał nad stolicami Państw Bałtyckich w towarzystwie Typhoonów z włoskiej i niemieckiej rotacji Baltic Air Policing (wcześniej spotkał się nad Bałtykiem z duńskimi i polskimi F-16). Wspomniana wyżej elastyczność została jednak jeszcze rozszerzona, gdy 8 marca załoga samolotu o nazwie indywidualnej Dark Knight wykonała pierwsze w historii lądowanie B-1B za kołem podbiegunowym w norweskiej bazie Bodo. Mimo, że obie bazy dzieli stosunkowo ( jak na możliwości B-1) mała odległość misja była rozbudowana i przewidywała współpracę z JTACami z amerykańskich, szwedzkich i norweskich sił specjalnych oraz „integrację" z czterema szwedzkimi JAS-39C Gripen. Uzupełnianie paliwa w Bodo odbyło się w reżimie „warm pit", co oznacza tankowanie przy wyłączonych silnikach, ale z pracującym agregatem APU i załogą pozostającą w kokpicie – w zamyśle ma to oczywiście przyspieszyć odtworzenie gotowości. Zgodnie z zapowiedziami w mediach społecznościowych Sił Powietrznych USA www.fragoutmag.com