Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1393979
latach od ich pierwszego rejsu pod szwedzką banderą. To zaś sta- wia pod olbrzymim znakiem wątpliwości zasadność pozyskiwania jednostek oraz wydatkowania istotnej części skąpego budżetu MWRP na ich modernizację. Żeglarek II Prace pod kryptonimem Żeglarek stanowią jeden z nielicznych przykładów szeroko zakrojone modernizacji już eksploatowanego sprzętu wojskowego, nie tylko w MWRP, ale w całych SZ. Modernizacja okrętów typu Orkan z wielu powodów, wśród któ- rych kluczową rolę odgrywał aspekt finansowy, nie zniwelowała jednak wszystkich braków i słabych stron jednostek. Należy do nich między innymi brak na ich pokładach systemu obrony bier- nej (tzw. soft kill), w skład którego wchodzą, stanowiące ostatnią warstwę obronną okrętów wojennych, wyrzutnie celów pozor- nych przeznaczonych do stawiania celów mylących radarowe oraz optyczne głowice naprowadzające pocisków przeciwokręto- wych. Kolejnym brakiem jest iluzoryczna zdolność do samoobro- ny przez zagrożeniami powietrznymi – teoretycznie do takich za- dań służą obydwa środki artyleryjskie, jednak brak nowoczesnej amunicji stawia je na straconej pozycji w konfrontacji z nawet mniej groźnymi celami powietrznymi. Ich uzupełnieniem są na- tomiast naramienne wyrzutnie pocisków Grom, które – pomijając ograniczony zasięg i pułap zwalczanych celów – obsługiwane są ręcznie przez marynarzy niechronionych w żaden sposób przed wpływem warunków pogodowych oraz niedysponujących za- awansowanymi systemami celowniczymi. Lista wad jednostek powiększała się z biegiem czasu. W ostatnich latach dołączyło do niej wyeksploatowanie siłowni okrętowej, która na każdym okrę- cie składa się z trzech silników wysokoprężnych silników M520 produkcji sowieckich, a obecnie rosyjskich zakładów Zwiezda. Silniki te, zaprojektowane jeszcze w latach 70 ubiegłego wieku, charakteryzują się wysokim zużyciem paliwa oraz krótkim resur- sem, co w połączeniu z brakiem dostępu do części zamiennych oznacza lawinowo narastające problemy ze sprawnością układów napędowych. Dość podobne problemy trapią podstawowe uzbro- jenie artyleryjskie Orkanów, to jest armatę uniwersalną AK-176M kalibru 76 mm. Również do tych, coraz bardziej zużytych sys- temów artyleryjskich brakuje części zamiennych i nowoczesnej amunicji. Na obronę specjalistów, którzy decydowali o zakresie moderniza- cji w ramach programu Żeglarek, należy przedstawić dwa istotne argumenty. Pierwszym była permanentna w przypadku MWRP szczupłość środków finansowych zmuszająca do szukania kom- promisowych rozwiązań. Drugim argumentem były ówczesne plany dotyczące czasu dalszej eksploatacji okrętów, zgodnie z nimi jednostki miały zostać wycofane ze służby po 30 latach eksploatacji pod biało-czerwoną banderą, to jest w latach 2022 – 2025, a ich zadania przejąć miały nowo zbudowane korwety wielozadaniowe. Jak zwykle w przypadku modernizacji MWRP MARYNARKA WOJENNA