Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1407887
była zawarta umowa, ale warunki były inne. Stany Zjedno- czone po prostu zdecydowały się wycofać z konfliktu, nie chcąc włożyć więcej wysiłku w wojnę, która wydawała się nie do wygrania. Gdyby nie było porozumienia pokojowego i wycofania się, patowa sytuacja trwałby latami. Czy była jakaś szansa na wygraną? Wszystko zależy od definicji wy- granej i tu trzeba wrócić do kwestii celów strategicznych. Mając w pamięci obrazy mostu powietrznego z Kabulu, wydaje się, że istniały dwie możliwości. Pierwszą byłoby ograniczenie celów jedynie do znisz- czenia AQ, wyeliminowania lub wyłapanie jej przywództwa i ewentualnie Talibów oraz uniemożliwienie wykorzystania Afganistanu jako bezpiecznej przystani dla terrorystów. Oznaczałoby to coś w rodzaju kampanii z 2001 roku, wy- korzystującej naloty i rajdy sił specjalnych. Współpraca z siłami lokalnymi ograniczałaby się jedynie do działań militarnych – o ile byłyby wymierzone w terrorystów. Była- by jakaś forma rządu prozachodniego, jakieś siły militarne wspierane przez Zachód. Druga to budowanie narodu, ale na sterydach. Po prostu skierowanie większej ilości zaso- bów – żołnierzy, sprzętu, pieniędzy, szkoleń – nie tylko dla instytucji wojskowych, ale i cywilnych, od początku mogło- by mieć pewne widoczne efekty i być może rząd w Kabulu wytrzymałby hipotetyczną ofensywę talibów po wycofaniu sił zachodnich. Ale te scenariusze należy pozostawić już „historii alternatywnej". Wracając do rzeczywistości - Kabulu ponownie rządzą Talibowie i istnieje duża szansa, że szybko skonsolidują swoją władzę, prawdopodobnie zabijając lub wsadzając do więzień dużą liczbę obywateli. Zdjęcia z lotniska w Ka- bulu pozostaną symbolem amerykańskiej porażki politycz- nej i militarnej oraz tłem do długich dyskusji o tym, kto i jak był za to odpowiedzialny. Czy to naprawdę podważy potęgę Ameryki? W świecie, w którym fraza „konkurencja wielkich potęg" dominuje w narracji polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, Afganistan nie był strategicznie ważny ani dla Ameryki, ani dla Chin czy Rosji. Nie ma tam zaso- bów wartych rozmieszczenia wojsk, nie jest to lokalizacja strategiczna, zwłaszcza w realiach pocisków manewrują- cych i cyberwojny. Oczywiście kraje te będą monitorować sytuację w Afganistanie, ale przede wszystkim jako środek zapobiegawczy. Rola Afganistanu jako bezpiecznego portu dla terrory- stów skończyła się w 2002 roku. Jeśli w przyszłości po- nownie pojawi się takie zagrożenie, USA nie zaangażują się w kolejną długą wojnę. Tak jak to już miało miejsce w Jemenie, Syrii czy Afryce – przyszłe operacje antyter- rorystyczne będą mocno ograniczone do szybkich rajdów sił specjalnych oraz lotnictwa, w celu osiągnięcia jedynie 9 www.fragoutmag.com ANALIZA