Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1437153
uzupełnione dwoma bateriami zestawów Patriot. Z powodu wysokiej ceny, a więc wynikającej z tego małej liczby tych zesta- wów trudno oczekiwać, by ich podstawo- wym zadaniem była ochrona infrastruk- tury krytycznej. Jednocześnie jednak zadanie to może być realizowane niejako pobocznie, dzięki stosunkowo dużemu za- sięgowi tych systemów. „Szczeblem" niżej są systemy SHORAD które stanowią wyposażenie zarówno Sił Powietrznych jak i Wojsk Lądowych. Obecnie w SZRP mówimy o systemach Kub, których następca ma zostać wdro- żony w ramach programu Narew. Planuje się pozyskanie aż 23 (sic!) baterii tych systemów i przynajmniej teoretycznie przy takiej liczbie zestawów można sobie wyobrazić wydzielenie kilku baterii czy zespołów ogniowych do osłony elemen- tów IK. Należy jednocześnie zaznaczyć, że nowoczesne zestawy klasy SHORAD to bardzo zaawansowane, wielokanało- we systemy, których efektorami są po- ciski rakietowe o zasięgu kilkudziesięciu kilometrów wyposażone w aktywne ra- diolokacyjne lub pasywne podczerwone głowice naprowadzania. Ich koszt mogą- cy sięgać ponad miliona dolarów za jeden pocisk rakietowy oznacza, że w ramach relacji koszt-efekt ich wykorzystanie po- winno być ograniczone do najbardziej nie- bezpiecznych i zaawansowanych celów. Najniższym piętrem obrony powietrznej są systemy klasy VSHORAD. Przyjmują one postać zarówno rakietowych, ar- tyleryjskich, jak i laserowych zestawów przeciwlotniczych. Ich podstawowym zastosowaniem jest bezpośrednia obrona pododdziałów wojsk lądowych – z tego powodu charakteryzują się dużą mobil- nością, integracją na jednym podwoziu wszystkich elementów zestawu w posta- ci efektorów, sensorów oraz kabiny ob- sługi. Jednocześnie bezpośrednio towa- rzysząc chronionym oddziałom ich zasięg oddziaływania jest ograniczony do kilku, kilkunastu kilometrów. Obecnie najnowo- cześniejszym przykładem takich syste- mów znajdujących się na uzbrojeniu SZRP są systemy Poprad oparte na kołowym podwoziu Żubr przenoszącym głowice elektrooptyczną oraz cztery pociski prze- ciwlotnicze Grom. W przyszłości mają do nich szansę dołączyć systemy artyleryj- skie Sona oparte na wykorzystujących amunicję programowalną, 35 milimetro- wych armatach KDA. To właśnie obydwa systemy najprawdopodobniej stanowiłyby bezpośrednią osłonę elementów infra- struktury krytycznej, szczególnie w okre- sie kryzysu. Elementem, który powinien je uzupełnić powinny być, wymieniane choćby w ramach proponowanej struk- tury baterii 35 mm armat KDA, syste- my laserowe. Przy czym w początkowym etapie należało by się skupić na wdrożeniu laserów o mocy około 5 – 10 kW mogą- cych skutecznie zwalczać lub przynajmniej obezwładniać małe BSP, stopniowo wpro- wadzając lasery o większej moc zdolne do niszczenia pocisków manewrujących, czy też samolotów załogowych. www.fragoutmag.com