Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1437153
Część platform rozpoznawczych pozwala na gromadzenie informacji z dużej odległo- ści. Mowa jest tu zarówno o sztucznych satelitach jak również samolotach wyko- nujących loty nad własnym terytorium i w międzynarodowej przestrzeni po- wietrznej. Z uwagi na ograniczenia tych platform, jak również fakt, że tylko nie- które państwa je posiadają, jest możliwe użycie dużo prostszych i tańszych środków. Zwykły komercyjnie dostępny dron kosz- tujący od 2000 do 8000 złotych pozwa- la bowiem na uzyskanie zdjęć lotniczych obiektu, a jeśli przeloty będą powtarzane, także na śledzenie zachodzących na nim zmian czy trwających procesów. Można na przykład łatwo monitorować, jak czę- sto do danego obiektu coś jest przywo- żone lub z niego wywożone. Co więcej, można także ocenić stan zabezpieczeń, na przykład określić czy teren jest pa- trolowany, a jeśli tak, to czy istnieje jakiś harmonogram i stałe trasy patrolowania. Wreszcie, można także dokonać prowo- kacji. Przelot jednego lub więcej dronów w bezpośredniej bliskości lub nad chro- nionym obiektem powinien wywołać jakąś reakcję służb ochrony – i sam fakt reakcji lub jej braku jest już ważną informacją, podobnie jak to, kto i w jaki sposób za- reagował na incydent. Do tego, ponieważ tanie drony są uważane za zabawki, nie są kojarzone powszechnie z działalnością przestępczą, a już tym bardziej szpiegow- ską. Osoba użytkująca drona, nawet jeśli wykona lot w strefie zakazanej lub wbrew obowiązującym przepisom, zawsze może próbować się tłumaczyć ze chciała tylko zrobić zdjęcia na własny użytek, co może doprowadzić do zlekceważenia incydentu. Zagrożenia terrorystyczne są kolejnymi mogącymi wystąpić w czasie pokoju. Na pierwszy rzut oka, użycie drona wydaje się atrakcyjne. Można dzięki niemu omi- nąć naziemne zabezpieczenia, takie jak bramy, płoty, posterunki kontrolne i do- starczyć ładunek w precyzyjnie wybrane miejsce. Głównym problemem związanym z korzystaniem z tanich dronów jest jed- nak ich ograniczona nośność. Tanie drony mają tylko przenosić kamerę, nie są środ- kami transportu. Na rynku wtórnym dostępne urządzenia do przenoszenia i zrzutu ładunku, ale za- opatrzony w nie dron nie przeniesie ła- dunku o masie większej niż pół kilograma – nadają się więc do efektownego wrę- czenia pierścionka zaręczynowego, ale nie do podłożenia bomby. Nawet gdyby użyt- kownik przeprowadzał jakieś inne modyfi- kacje (np. usunięcie kamer) nadal ładunek użyteczny jest niewielki, a cały czas na uwadze trzeba mieć kwestię wydajności (prędkość i czas lotu) wspomnianego dro- na. Większe szkody mogą spowodować większe drony, np. DJI Matrice 600 jest w stanie przetransportować ładunek uży- teczny o masie 6 kg – za znacznie wyż- szą cenę, prawie 25 tys. zł. W dalszym ciągu nie jest to dużo i z punktu widzenia terrorystów nie jest to opłacalne rozwią- zanie w porównaniu z innymi urządzenia- mi wybuchowymi, jakie można umieścić w plecaku, nie mówiąc o samochodach dostawczych czy ciężarowych. Możliwe jest oczywiście atakowanie obiektów celowo wykorzystując niewiel- kie ładunki, aby zakłócić pracę systemów infrastruktury krytycznej i wykorzystać to propagandowo. Łatwo sobie wyobrazić sytuację, w której ktoś uderzyłby dronem przenoszącym bombę w obiekt na tere- nie choćby zakładów chemicznych i nagrał eksplozje przy pomocy drugiego drona. Widok wybuchu obok rurociągów i zbior- ników, towarzyszący temu obłok dymu, płomień, być może nawet jakaś uwolniona z instalacji przemysłowej ciecz lub gaz, opatrzony komentarzem o wycieku jakiejś www.fragoutmag.com