Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1519314
się zostać w wojsku. Część wróciła do cywila i później podpisywała kontrakt w kolejnych latach, w miarę poprawy warunków służby w ukraińskim wojsku i podniesienia rozmiaru wypłat. W ten sposób udało się sformować zawodowy trzon nowej ukraińskiej armii, w której żołnierze pozostawali na dłuższy okres w swoich jednostkach, często znali swoich dowódców jeszcze z czasów go- rących bitew 2014 roku. To sprzyjało nie tylko postępującej profesjonalizacji ukraińskich brygad, ale i podniesie- niu ich morale. Uważa się, że do roku 2022 co najmniej ok 400 000 ukraiń- skich mężczyzn przeszło przez ukraiń- ską armię i miało realne doświadczenie bojowe, a jeszcze więcej w tym okresie przeszło przez wojsko i odbyło bazowe przeszkolenie. Pod tym względem ten okres był prawdziwą kuźnią rezerw dla ukraińskiego wojska, co w dużej mierze przyczyniło się do jej zdolności skutecz- nie przeciwstawić się rosyjskiej armii w wojnie po 24 lutego. Z żołnierzy, któ- rzy odeszli z wojska w wyniku demobi- lizacji czy zakończenia kontraktu, ukra- ińskie dowództwo utworzyło „Korpus Rezerwowy" składający się z całego sze- regu skadrowanych brygad pancernych, zmechanizowanych i artyleryjskich. W tych brygadach od roku 2017 okre- sowo odbywały się ćwiczenia osobowe- go składu, a sprzęt dla nich był składo- wany na bazach w stanie gotowym do użycia. Wiosną i latem 2022 roku te właśnie brygady stały się pierwszą re- alną rezerwą, która wsparła zmęczone jednostki liniowe SZU na froncie. Jednostki i struktura OT w latach 2015-2021 istniały niestety tylko na papierze: w praktyce najbardziej warto- ściową kadrę z tych struktur wydreno- wała armia, nie odbywały się ćwiczenia, nie było realnych funduszy dla tego sys- temu i nie było uzbrojenia. Na szczytach władzy trwały dyskusje, w jakim kierun- ku przeprowadzić reformy tej struktury i czy jest ona w ogóle potrzebna w wa- runkach, kiedy Rosja przeszła od działań destabilizujących do regularnej wojny. Sytuacja zaczęła się zmieniać dopiero pod naciskiem rosyjskim po roku 2019. Zwiększająca się stale koncentracja wojsk rosyjskich na granicach Ukrainy i jawny niedostatek sił po stronie ukra- ińskiej dla obrony długiej linii granicznej wymusiła reformcję systemu OT. Bry- gady obrony terytorialnej zaczęto po- woływać dopiero w roku 2021 i proces ten został zakończony już podczas inwa- zji rosyjskiej w r. 2022. Ukraińskie dowództwo rozpoczęło też proces uporządkowania i rozbu- dowy struktur SZU. Ukraińskie bryga- dy obecne były na linii frontu rotacyjnie. To pozwalało przebudowywać te jed- nostki, które były na tyłach i wysyłać je później na front już w nowej postaci. Tak jak wspomniałem wcześniej, pierw- szorzędnym zadaniem ukraińskiego dowództwa było uporządkowanie i inte- gracja mozaiki złożonej z poszczególnych pododdziałów jednostek regularnych (z których część była kompletnie rozbita po walkach 2014 i 2015 roku) i samo- dzielnych oddziałów ochotniczych. Te oddziały, które nie chciały podporządko- wać się temu procesowi, z czasem po prostu wycofano z linii frontu i zmusza- no do zmobilizowania się, czasem nawet pod groźbą użycia siły jak to było w wy- padku nacjonalistycznego Ukraińskiego Korpusu Ochotniczego, który istniał samodzielnie najdłużej ze wszystkich podobnych jednostek (jego struktury zostały zachowane nawet po tym, jak opuścił on linię frontu). Były one po części w stanie zamrożonym i zostały odbudowane w roku 2022 po czym na bazie tej ochotniczej jednostki została stworzona regularna 67 zmechanizo- wana brygada już podczas obecnej fazy integracji i uporządkowania ukraińskiej armii trwającej do dziś, ale większość ochotniczych oddziałów po prostu wlała się do szeregów regularnych brygad, co znalazło swoje odzwierciedlenie w strukturach tych jednostek. W każdej z ukraińskich „starych" brygad pojawił się bowiem jeden, a czasem nawet dwa dodatkowe bataliony zmotoryzowane. Wiele z nich zachowało swoją sym- bolikę i nazwę batalionu bazującą na nazwie wcześniej istniejącej jednostki ochotniczej, na bazie której batalion był stworzony. Czasem też kilka takich batalionów łączono razem i na ich bazie utworzono nowe brygady lekkie (zmo- toryzowane). Taki ruch pozwolił połą- czyć zalety ochotniczych jednostek, ich wysokie morale, patriotyzm z większa dyscypliną, lepsza koorydnacją i logisty- ką jednostek regularnych. Oficerowie- -ochotnicy, którzy często byli ludźmi po prostu wybranymi przez swoich żoł- nierzy na dowodzenie, zasilili struktury armii, przeszli szkolenie w szkołach ofi- cerskich i dostali awansy na dowódców batalionów i brygad w SZU. Taki proces spajania podniósł też autorytet armii jako całości w społeczeństwie ukraiń- skim. Ten romantyczny obraz bohate- rów-ochotników, którzy uratowali kraj w 2014 roku przeniósł się w ten sposób na całą armię, która stała się jedyną in- stytucją w państwie, której autorytet i popularność stale utrzymywały się na poziomie ok 80 %. Co w warunkach ukraińskich było wyjątkowym wynikiem. Ukraińskie dowództwo zaczęło rów- nież proces wielkiej rozbudowy struktur wojska. Wojna 2014-2015 pokazała wagę wsparcia artyleryjskiego i czołgów w walce na froncie, szczegól- nie w warunkach ograniczonego uży- cia lotnictwa z powodu nasycenia linii frontu środkami OPL. To skutkowało rozbudową pododdziałów artyleryjskich w brygadach liniowych ukraińskich. Do dwóch batalionów artylerii w nowo po- wołanych brygadach zmotoryzowanych i aż do trzech w starych brygadach pan- cernych i zmechanizowanych. Powołano też cały szereg nowych brygad arty- leryjskich, w tym ciężkich brygad wy- posażonych w przywrócone do służby ANALIZA