Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1519314
dla szkół oficerskich, zaś kadrę w tych szkołach tylko po części zmieniono na nową, więc proces szkolenia oficerów w dużym stopniu pozostaje chaotyczny i zróżnicowany od ośrodka do ośrodka. Oczywiście te wszystkie zmiany, które wymieniłem wyżej, nie byłyby możliwe bez szerszych zmian w społeczeństwie ukraińskim i na olimpie politycznym w tym kraju. Po 2014 roku z powodu okupacji najbardziej prorosyjskich re- gionów kraju i zmiany nastawiania tych regionów wschodu które zostały pod kontrolą Ukrainy, partie prorosyjskie straciły na zawsze szansę przejęcia władzy w wyniku wyborów. Żaden z po- lityków aspirujących poważnie do obję- cia jednego z najważniejszych stanowisk nie mógł sobie pozwolić na negowanie znaczenia silnych sił zbrojnych dla kra- ju, na obniżenie finansowanie armii czy jej marginalizację. Dzięki postawie spo- łeczeństwa, które stale utrzymywało zaufanie i szacunek do sił zbrojnych, zajęły one swoje miejsce jako czoło- wa instytucja w tym państwie, które trzyma je na swoich barkach. Żołnierz jako zawód przestał być wzorcem nie- udacznika, który nie dał radę znaleźć sobie miejsce w „normalnym zawodzie" jak to było przed rokiem 2014. Zamiast tego służba zaczęła być postrzegana jako coś godnego szacunku, a słowo weteran stało się określeniem, które dodawało wagi tej osobie. Nie zawsze i nie wszędzie tak to odbierano – ist- niało też wielu ludzi albo obojętnych albo otwarcie wrogich wszystkiemu co ukraińskie, szczególnie na wschodzie kraju. Ale taki odbiór zaistniał wśród dominującej większości w tym kraju, o czym też świadczą wszystkie badania opinii publicznej przeprowadzone w tam- tych latach na Ukrainie w tym temacie. Warto też dodać, że wzrost znaczenia wojska w życiu społecznym wywołał także ogólny wzrost zainteresowania ukraińską historią wojskowości i popu- larnością patriotycznego wychowania wśród młodzieży. Społeczeństwo zaczę- ło odchodzić od wzorców radzieckich, których jednym z głównych filarów był mit tzw. Wojny Ojczyźnianej. Wojna na wschodzie kraju w dużej mierzy prze- słoniła pamięć o wydarzeniach sprzed 70 lat. Pojawili się nowi bohaterowie, jeszcze żywi. Słowo weteran przestało kojarzyć się wyłącznie ze starymi ludźmi walczącymi jeszcze w szeregach Armii Czerwonej i zaczęło być jednoznacznie kojarzone z ukraińskimi żołnierzami, któ- rzy przeszli wojnę na wschodzie. W ten sposób wpływ postawy społeczeństwa na zreformowanie miał charakter klu- czowy, ponieważ armia nie może istnieć w próżni, a jej stan jest jedynie pochod- ną od stanu umysłów obywateli i pań- stwa ogółem. Należy jednak pamiętać, że też i wzrost znaczenia armii wpłynął na zmiany w ukraińskim społeczeństwie, jego kulturze i sposobie myślenia. No i na koniec chciałbym pochylić się nad zagadnieniem związanym z kwestią społeczną, którą opisałem wyżej. Chcę przybliżyć proces, który można by na- zwać reformą tożsamościową. Ukraiń- ska armia, która jak już wspomniałem, w dużej mierze bazowała na fundamen- cie radzieckim chciała odejść mentalnie i tożsamościowo od radzieckich wzor- ców w wyniku wojny z Rosją. Każdy woj- skowy wie, jak ważny jest dla armii wy- miar symboliczny – flaga, znak, mundur, święta, najróżniejsze symbole i nazwy, tradycje. To wszystko nie tylko brzmi i wygląda dobrze dla tych, którzy służą w armii i nie tylko służy jej prezentacji i popularyzacji w społeczeństwie, to jest też kwestia morale wewnątrz woj- ska i kwestia symbolicznej przynależno- ści jej żołnierzy do konkretnej tradycji. W sytuacji, gdy Ukraina toczy wojnę z przeciwnikiem, który odwołuje się do tej samej tradycji i wykorzystuję ją do uzasadnienia swojej agresji, pozostanie armii przy symbolicznych wzorcach ra- dzieckich byłoby szczególnie demorali- zujące i wprowadzałoby do ukraińskiego wojska dezorientację i wewnętrzne kon- flikty. Dlatego ważną składową tworze- nia nowej ukraińskiej armii, była likwi- dacja radzieckiego nazewnictwa, flag, herbów. Zniknęły „gwardyjskie" jed- nostki i zlikwidowano odwoływanie się do byłych jednostek armii czerwonej, do których poszczególne brygady ukraiń- skie wcześniej się odwoływały. Zamiast tego ukraiński MON zebrał zespół histo- ryków i artystów, którzy razem stwo- rzyli nowe nazewnictwo, nowe symbole i nowy mundur dla ukraińskiej armii. ANALIZA