Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/467260
a w 1965 roku Zakład Doświadczalny Elektroniki Morskiej. Od 1962 roku działała również szkoła przyzakładowa, która ona dopływ pracowników wykształconych w specyficznych zawodach. Po kilku latach działalności szkoły jej absolwenci stanowili znaczną część załogi. W okresie tym nie ominęła zakładu fala centralnie sterowanych eksperymentów gospo-darczych. Z części produkcyjnej MORS-u utworzono odrębną jednostkę w resorcie przemysłu maszynowego. Szczęśliwie jednak etap ten zakończył się w 1971 roku, kiedy to decyzją ówczesnego Ministerstwa Przemysłu Maszynowego z dnia 27 stycznia powołane zostało samodzielne przedsiębiorstwo pod nazwą Zakłady Radiowe RADMOR. Jego zadania zostały określone jako „działalność produkcyjna w zakresie u r z ą d z e ń radiokomunikacji ruchomej UKF-FM oraz elektroniki morskiej". Samodzielny organizacyjnie i terytorialnie zakład wkraczał w okres swej „dojrzałości". Charakterystyczny dla lat siedemdziesiątych czas zmian gospodarczych w istotny sposób zaważył na dalszych losach i kierunkach rozwoju zakładu. Nowe warunki lokalowe i modernizacja mogły być w pełni wykorzystane wskutek postępu dokonanego w przemyśle i zapleczu naukowo- produkcyjnym elektroniki. Powstanie Centrum Naukowo-Produkcyjnego Półprzewodników i za- kupienie wielu licencji pozwoliło na istotną zmianę trybu pozyskiwania produkowanych w kraju elementów półprzewodnikowych. Rosło również zapotrzebowanie na sprzęt radiokomunikacyjny dla służb cywilnych – pozbawiony już nimbu „urządzeń specjalnego przeznaczenia". Produkowano wówczas szeroki asortyment sprzętu, który umożliwiał realizację systemów łączności dla zróżnicowanego grona odbiorców. Rocznie zakład dostarczał ponad 20 tysięcy urządzeń. Firma praktycznie zmonopolizowała krajowy rynek urządzeń lądowej radiokomunikacji ruchomej. Wyjątkiem były urządzenia dla zakresu 300 MHz produkowane również w warszawskim zakładzie „WAREL". W połowie tej dekady w miejsce „szaromłotkowych" radiotelefonów pierwszej generacji pojawiły się, w odmiennych niż dotychczas ciemnowiśniowych obudowach, tranzystorowe urządzenia prze- woźne typu 3001. Produkowano je w postaci zunifikowanych bloków umożliwiających wykonywanie wersji radiotelefonów dla każdego z eksploatowanych zakresów częstotliwości, w tym dla „nowych" pasm 300 i 450 MHz. Równolegle przebiegała „tranzystoryzacja" i miniaturyzacja urządzeń noszonych. W okresie tym trwały także prace konstrukcyjne nad nowymi urządzeniami elektroniki morskiej. Opracowano, a następnie rozpoczęto produkcję krótkich serii nowoczesnych odbiorników komunikacyjnych, echosond, radionamierników i rozgłośni manewrowych. Urządzenia te spełniały wymagania międzynarodowych instytucji kwalifikacyjnych i były eksportowane do wielu