Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/794319
także w Wojskach Lotniczych i Obrony Powietrznej oraz Marynarce Wojennej. W tych dwóch przypadkach pododdziały Obrony Terytorialnej miały być przezna- czone do wykonywania specjalistycznych zadań w celu odciążenia zasadniczych sił tych formacji. Opracowana przez MON koncepcja wskazywała, że wojska OT mają być integralną częścią Sił Zbrojnych RP, a do ich podstawowych zadań należy obrona terytorium kraju oraz wspieranie władz państwowych i samorządowych w sytuacjach nadzwyczajnych. Założenia budowy wojsk OT konsultowano praw- dopodobnie z odpowiednimi komórkami NATO, które miały wyrazić poparcie dla za- proponowanej koncepcji, zgodnej z zasa- dami funkcjonowania sił zbrojnych państw członkowskich sojuszu. W ramach „Koncepcji rozwoju obrony te- rytorialnej" terytorium Polski podzielono na trzy rejony formowania wojsk Obrony Terytorialnej. Częściowym założeniem było odejście od tradycji podobnych jed- nostek istniejących w okresie polskiego udziału w Układzie Warszawskim, tak aby żołnierze odbywający służbę wojskową w siłach OT nie stanowili „siły roboczej i wartowniczej" dla armii operacyjnej. Terenowym organem dowodzenia wojsk OT podporządkowanych Dowództwu Wojsk Lądowych w każdym z utworzonych z początkiem 1999 roku 16 województw miały być zreorganizowane Wojewódzkie Sztaby Wojskowe. Ostatecznie w każdym województwie sformowana zostać miała jedna bry- gada OT. Wyjątkiem było województwo mazowieckie, gdzie planowano sformo- wać dwie brygady OT – z dowództwami w Warszawie i Mińsku Mazowieckim. W pierwszej kolejności planowano utwo- rzyć brygady w Białymstoku, Kielcach, Olsztynie, Wrocławiu i Opolu. Zakładano także powstanie innych ściśle wyspe- cjalizowanych jednostek, w tym brygad pontonowo-mostowych i batalionów ratownictwa inżynieryjnego, w większości utworzonych na bazie rozformowanych jednostek wojsk operacyjnych o podob- nym profilu. Opracowano szczegółowy plan dyslokacji jednostek do końca 2003 roku oraz wstępny scenariusz rozbudowy sił OT do końca 2012 roku. W pierwszym etapie, który planowano za- kończyć w 2000 roku, największy nacisk miał być położony na rozwój OT na ścianie wschodniej. Biorąc pod uwagę dyslokację SZRP w 1997 roku, był to obszar Polski o najmniejszym nasyceniu jednostkami wojsk operacyjnych. Dodatkowo część z nich miało zostać zlikwidowanych, stąd w koncepcji wskazywano konieczność za- stąpienia ich w pierwszej kolejności nowo tworzonymi oddziałami i pododdziałami OT. Drugi rejon obejmował Polskę centralną – przewidywano utworzenie w nim jedno- stek mających za zadanie przede wszyst- kim ochronę wyznaczonych obiektów i zabezpieczanie działania wojsk operacyj- nych. Trzeci obszar miał z kolei stanowić bazę dla pełnego rozwinięcia własnych sił zbrojnych i ewentualnego przyjęcia pomo- cy militarnej sojuszu północnoatlantyckie- go – Polska w 1997 roku prowadziła już ne- gocjacje w sprawie wstąpienia do NATO. Na zachodzie i w centrum kraju stacjonować miała ponadto większość jednostek za- bezpieczenia inżynieryjnego OT. Wynikało to z konieczności zapewnienia drożności systemu komunikacyjnego niezbędnego dla ruchów wojsk, a także z występujących analiza